karamelli patlamış mısır

• şu (karantina mı desem sosyal izolasyon mu desem) günlerde hepimizin derdine derman bir yiyecek.
  başlığın hiç açılmamış olması da beni çok şaşırttı, şu an tam kendisini yiyorum, cennetsi bir mutluluk, bu hareketsiz günlerde bu yenir mi diyenleriniz olacaktır ve haklılar, ama mazeretim var: evim kampüsümsü bir alanda, her gün 12 bin adım yürüyorum. yapayalnız. evet yalnız. kimseye bişiy bulaştırmadan ya da bana bulaşmadan.
  
  tarife gelelim: patlamış mısırı (evde yapılan ve tuzsuz) çok severim, en şımarık alışkanlıklarımdan biridir, karameli de çok severim, binaenaleyh karamelli mısırı severim, yalnız kendisi hayatta yediğim en ağır tatlı olabilir, çünkü hamurlu tüm tatlılar, börekler ve çöreklere damak zevkimde yer yok. bir ısırık alamam, midem bulanır. o yüzden suçluluk hissetmeden bunu yiyebilirim gibime geliyor.
  önce mısırı 2 çorba kaşığı ayçiçek yağı koyduğunuz bir tencerede patlatıyorsunuz, benim ölçüm bu kadar yağa 1 buçuk çay bardağından biraz az mısır. patlayan mısırı başka bir geniş kaba alıyorsunuz ki bu kap plastik olmamalı, çünkü karamelle karıştıracağız sonra.
  evet karamel tarifi: 175 gr şekeri (1 klasik su bardağı) 100 gr su ile karıştırıp kalın altı bir tava ya da tencereye koyuyor orta ateşte amber rengi olana kadar tahta bir kaşıkla karıştırıyoruz, tam bu rengi aldığında içine 1 dolu yemek kaşığı tereyağı ekliyoruz, köpürecek, merak etmeyin, sönene dek karıştırın. sonra ocaktan alın çünkü karamelde saniyelerin önemi var, koyu kahverengileşen karamel acılaşır, emeğiniz de boşa gider. ve dikkat, karamelin kaynama sıcaklığı sudan çok daha fazla, bir damlası cehennem ateşi gibi yakar, sakın sıçratmayın. sonra sıcak karameli patlattığımız mısırın üzerine gezdirerek döküyor ve iki tahta kaşık ya da ateşe dayanıklı spatula ile karıştırarak her yerine bulaşmasını sağlıyoruz, bu esnada karamel donup mısırları yapıştıracak, merak etmeyin. bu haldeki mısırı geniş bir tepsiye seriyor, ılıdığı için elle ayırıyorsunuz. sonra camış gibi yayılıyor ve yiyorsunuz, ben en çok korku filmi izlerken yemeyi seviyorum ama survivor'da plajda koşan apaçi izleyenler de yiyebilir herhalde.
  snegurochka var ya tam bir karantina dostu insansın yemin ederim. insanlar seni 120 kg, elinde tahta kaşıklı, cırlayarak konuşan, al yanaklı sözlük teyzesi gibi hayal etse yeridir. bu arada düşündüm de ilk kez karamel yapacaklar çuvallayabilir, biraz ustalık isteyebiliyor çünkü. bazen acemi şansına inansam da önce karamel tarifi üzerinde çalışsınlar. yoksa mısır patlatmakta bir zorluk yok. (diye tahmin ediyorum?)
  not: karamelin değişik tarifleri var, mesela krema ekleneni, isterseniz nette araştırıp onu da yapabilirsiniz, o biraz daha pastaya yakışır cinsten ama siz bilirsiniz.
  afiyet olsun.
  
  p.s. karameli acılaştıran, tencerenin anasını belleyen, elini yakanların mağduriyetinden doğabilecek tüm sorumluluk kendilerine aittir. ben gerekli uyarıları yapmış, düzgünce tarifimi vermişim.
• yemeyin, yedirmeyin.