kuaföre gitmekten nefret etmek

• kuaföre girdiniz, kapılarda karşılandınız diyelim. ilk soru:
  -sizin ne olacaktı?
  bizim ne olacaktı, bizim fön olacaktı.
  buyurun efendim. buyurdunuz renkli renkli gazetelerin olduğu sehpanın yanındaki sandalyeye. bekliyorsunuz. şanslıysanız çabuk sıra gelir. hadi sıra da geldi diyelim.
  saçınıza el atan kuaförün beğenmez edayla tabi, ilk lafı şu olur:
  (beğenmez edayla tasviri hafif kaldı, berber-kuaför-belber her neyse, bizim canım saçlarımıza, af buyurun b.k'a bakar gibi bakmaktadır)
  
  -bu saçları kim kesti?
  
  illa ki beğenmeyecek, çamur atacak kendi saç kesiminin çok daha şahane olduğunu ıspata kalkacak, hiç aklınızda yokken saç kestirip çıkacaksınız.
  
  bu soruyu ilk duyduğumda ne diyeceğimi bilemedim, kem küm kemelek gevelemiştim.
  
  vallahi hata etmişim siz dururken niye ona saç kestirmişim ben, hay akılsız kafam benim kıvamına gelmiştim nerdeyse, cahillik işte.
  
  ikinci duyduğumda, dersime iyi çalışmıştım, saldırıyı püskürttüm, baştan postamı koydum:
  -bakın,benim en sinir olduğum şeydir kuaförlerin birbirinin boyadığı saça, saç kesimine vs. çamur atması. siz bana bu soruyu sormamış olun ben de duymamış olayım. mesleki dayanışma, etik, ahlak vs. vs. de araya sıkıştırmış olmalıyım. bir dolu laf saydım döktüm, iyi bir söylevdi. feci utandı. ya da bana öyle geldi.
  işi bitene kadar da sesini çıkaramadı.normalde sessiz sakin bir insan olan ben, kendime şaştım. "aaa kızınca, fırçalayınca tırsıyorlarmış"
  konunun genel açıdan ana fikri: 1) kuaför kısmı birbirinin yaptığı işe çamur atmaya bayılırmış
  konunun benim açımdan ana fikri: 2) dayılanınca karşımdakini korkutabiliyormuşum.ne güzeeelll.
  konunun yazılma amacı: unutulmuş olup dağılan konu kendi kendini toparlamaya çalışmaktadır.