• böyle giderse tarihte daha cok libya ic savasi diye yer alacak olan devrim..
  • ne yazık ki çok kanlı olmaktadır.
  • mısır'daki olaylara benzer gidişat izleniyor. domino falan da. bunlar kim arkadaş? liderleri kim, o kadar sene bekleyip bugün mü alevlendiler? kim motive ediyor, bir ortaya çıkmalı.
  • arap çöllerinde tarih boyunca suyun yerini kan almıştır zaten, bu devrimin en büyük sonuçlarından biri de tarihe yeni bir kan banyosu hediye etmek olacaktır.
  • avrupa'ya sicramasi zor olan devrim. arap ulkelerinde otoriter rejimlerden bikan toplumun cok buyuk bir kisminin destegiyle ayaklanma oldu. ancak avrupa ulkelerinde halkin buyuk bir kismi ulkelerindeki demokratik sistemden memnun. en azindan sikayetci degil.

    avrupa ulkelerindeki gocmenler de toplumun cok kucuk bir kismini olusturdugundan ve de iclerinde risk almaktan kacinacak ve yakalandiginda sinir disi edilecek bir cok yasadisi gocmenin de oldugundan gocmenlerin cikaracagi isyan etkisiz kalacaktir. en azindan devrime yol acmasi pek mumkun gozukmuyor misir ve tunus'taki gibi.
  • kaçınılmaz sona doğru giden bir hareket diyebiliriz. aksini ummak naiflik olurdu. tabii başta farklı düşünüyor insan, acaba başaracak mı bu kavruk çöl insanı diyorsun. ama beklentilerin beyhude olduğunu anlıyorsun kaddafi güçleri muhalif şehirleri bir bir ele geçirdikçe.

    arap coğrafyasındaki halk hareketlerinde çok dikkat çekmeyen, üzerinde hiç konuşulmayan bir durum var. o da şudur ki, ortada tek bir kadın yok. bahreynde de, libyada da ancak sağdan sola koşturan dağınık, çapulcu görünümlü insan grupları görüyoruz. kadının esamesi yok. halbuki fransız devrimi öyle miydi? devrimin en güzel tasvirini yapan eugene delacroixin tablosundaki, en ön saflarda, bir elinde fransız bayrağı, diğer elinde tüfek tutan kadının elbisesinden taşan göğüsler size herhangi bir şey ifade etti mi? sorun değil, libyalılar için de ettiğini sanmıyorum. sadece siyasi saiklerle gerçekleşen toplumsal hareketler insanları bulundukları çamurdan çıkarmaya yetmedi, halen yetmiyor.

    rosa luxemburg'un "dans edemediğim devrimi neyleyim?" sözü sarfedildikten yıllar yıllar sonra daha güçlü bir anlam taşıyarak karşımıza çıkıyor bugün. bir kadın göğsü, bir kadın göğsü olmanın çok daha ötesinde bir çift şey aslında. hadi arap coğrafyasını geçtim, güzel ülkemde bile gün be gün pasifliğin, değersizleştirmenin dip sularına gömülmesi beni kahrediyor. umarım bir gün, libyalıların şimdi yaptığı gibi, hiçbir kadının bulunmadığı sokaklarda, meydanlarda otoriteyle savaşa girmek zorunda kalmam.

    http://www.rjgeib.com/thoughts/french/french.html
  • libya devrimi'nin bitmesiyle ilgili bir 'son' yazı için; http://www.gunzileli.com/…leri-bitirmenin-yollari…/
hesabın var mı? giriş yap