mütekebbir

• kibriya sahibi..
• her şeyde ve her hadisede büyüklüğünü gösteren.
• insana yakışmayan bir sıfat.
• kibir insan icin kullanilan ve kendine yersiz buyukluk atfeden anlaminda bir kelimedir. mutekebbir ise allahin isimlerindendir ve yersiz degildir. insan da allah isimlerinin terkibinden mutesekkil bir yapi oldugundan bazi insanlarda da bu sifat isabetli sekilde kendini gosterir. kibir ile arasinda ince fakat buyuk bir fark vardir.
• mütekebbir yaratılmışların sıfatlarından uzak ve yüce olandır. mütekebbir insanlara yasaklanan ve büyüklenme anlamına gelen kibirden değil, allah'ın büyüklük ve azametini ifade eden kibriyadan türemiştir. insana yasaklanmıştır, yalnız allah'a mahsustur. kibir insana isnad edilince yergi, allah'a isnad edilince övgüdür. çünkü allah bu özelliğinin hakkını verir, ama insan veremez, acizdir. allah ise her şeye gücü yetendir.
• "el mütekebbir" denmesi daha doğrudur. bu sıfat bir insan için kullanılması hoş değildir. kibirli davranmak insana yakışmaz. mütekebbir, en büyük , en yüce anlamını taşır. bu ise yaratılmışların hepsinden üstün olmayı gerektirir.
  hak için söylenen şu beyit ne hoştur.
  "en büyük, en yüce, en güçlü olan sensin, sen ki; enlerin enisin
  lat, uzza ne ki, hayrı yok kendine. kime hayrı olursa olsun," el mütekebbir
• (ar.)^* büyüklük taslayan, kibirli
• (bkz: kibirli), kibr
• (bkz: kibrimin kibriyası)