meymenet sokağı

• bana köfteler hazırlayın salatalar hazırlayın bir de pencere
  oturup umutla bir şeyler unutayım
  siyah şarabın tadını bilirim orman gibi
  siyah şarap siyah üzümlerden yapılır kokulu mahzenlerde
  durdum bunları söylerim alışamadım
  küçük küçük muştular üçüncü kat korkmadan aşk
  en uzakta körler vardır aşk olsun derim onlara
  tutarlar güneş ışığını maviye boyarlar yahut mora
  gönendiklerini mi söylesem mutsuzluklarını mı
  kalkalım meymenet sokağı'na varalım vaktidir
  
  dört adam meymenet sokağı'nda durup bir eve baktılar
  durdum ben de baktım ahşap bir evdi
  istesek bakmazdık düşünün ama istedik baktık
  kararmış tahtalarda yerleşmiş mutluluklar gördük
  o bildiğimiz eskimiş güneşten dipdiri ışıklar
  bir de kız gördük on altısında sevilmeyi özler
  meymenet sokağı eğri büğrüydü ama loştu
  görseniz loştu
  meymenet sokağı'nın tadını hep bilirim ama gidemem
  oturur dosya düzenlerim akşama kadar
  daracık boş zamanlarımda durup sokakları düşünürüm
  deniz kıyılarına inen ufak tefek sokakları
  doksaniki dosya düzenlerim başlarım yeryüzünü sevmeye
  alışmadığım şeyleri sevmeye çabalarım
  bir vakit var yeşille beş buçuk arasında
  evrenin sevişmek için yorulduğu yumuşadığı isteklendiği
  ellerim kollarım sevinir ben sevinirim sokaklarda
  durmaz yaşarım koyu koyu
  dünyada meymenet sokağı var başka sokaklar var hep sokaklar
  
  sokakları gerinerek sevmeye başlamaklar
  ağaçlarla şaraplarla ben varım
  en uzaktaki körler var aşk olsun onlara
  daha ellialtı dosya var düzenliyeceğim
  gökyüzünün kalkıp dudaklarıma bir değmesi var
  oysa kapılar var duvarlar var perdeler var
  
  bir bıraksalar
  sonra başka şeyleri özlemeye...
  
  uyar siiridir.. benim icin yazmıştır ..
• vedalaşırken selamlaştıgım perde arkasindan bir bakis attigim o pencereden şimdi ufak bir kız cocugu bacaklarını sarkıtmış mırıl mırıl bişeyler mırıldanıyordu haberiniz olsun meymenet sokağı misafirlerim. beni mutluluğa ve acıya gark eden sokagimdi selam olsun..