seciye

• (bkz: yaradilis)
• karakter, ıra.
• i. (ar. seciyye) yaratılış, tabiat, tıynet, karakter, ıra: bir talebenin ileride yetiştiği zaman fesâda âlet olmaması için sağlam bir seciyeye sâhip olması şartı ele alınıyor (kâtip çelebi’den seç.). türk seciyesinin, îrânîler’in eser-i ihtirâı olan fütüvveti, ne kadar ictîmâî ve millî bir şekle ifrağ etmiş oldukları anlaşılır (mec. um. bel.).halkımız eski asil ve târihî seciyesini kaybetmiş değildir (nihad s. banarlı).
• seciyevi olarak kullanıldığında karakter ile ilgili anlamına gelmektedir.
• "öğretmenler!... cumhuriyet, fikren, ilmen, fennen, bedenen kuvvetli ve yüksek seciyeli muhafızlar ister. yeni nesli bu nitelik ve kabiliyette yetiştirmek sizin elinizdedir."
  (atatürk)