seg-i vilgerd
-
kitaptaki taht-ı ebu nasr adlı hikâyeye özellikle bayıldım. aşkın asırları aşan yüceliği, doğu geleneğine uyularak, vuslat vuku bulunca bütün büyü bozulur şiarına uygun bir tonda resmedilmiş. sadık hidayet'in hiçbir hikâyesinde mutlu son yoktur. gerçi mutlu sona inanan hiçbir iyi yazar tanımıyorum.
mezkûr hikâyede aşk bir hastalık belirtisidir, melankolinin kökenidir. hidayet, doğu motiflerine başvurarak geleneğe riayet eder: şarap mesela. şarap belli bir esriklik duygusundan ziyade aşkın hastalık olarak kavranmasıyla ilgili bir motiftir.
kitaba ismini veren aylak köpek ise dino buzzati'nin tanrı'yı gören köpek adlı uzun hikâyesiyle yan yana okunursa edebi zevk iki katına çıkabilir. ayrıca (bkz: dino buzzati /@hanging rock)
ekşi sözlük kullanıcılarıyla mesajlaşmak ve yazdıkları entry'leri
takip etmek için giriş yapmalısın.
hesabın var mı? giriş yap