tanım yapmak zorunda olmanın dayanılmaz kabızlığı ^*

• bir sozluk rahatsizligi.
  
  edilecek iki kelam varken, kelama ara name olarak, hatta cogunlukla girizgah vaziyetinde kendini gosteren tanim yapma ihtiyacinin dogurdugu kekeleme hali.
  
  hepimizde gorulur.
  
  bir kutsal bilgi kaynagi yan etkisidir^*
• 2 turlu gozlemlenir:
  
  a) yeni nesillerde^* (birileri kulaktan kulaga yayiyor sanirim bunu)
  b) eski nesillerde ^* (tam tanim cumlesi olsun ki onca caylakliktan sonra ucmayayim)
  
  ornek vermek gerekir ise;
  
  a) eksisozluk'te surekli karsima cikan kabizlik. (buradaki eksisozluk boyle yazilir, cunku maalesef yeni nesiller eksi sozluk nedir bilmiyor)
  
  b) eksi sozluk'te surekli karsima cikan kabizlik. (burada da caylak olmaktan tirsan eski nesiller maalesef -ki bir cogunu haftanin en begenilen/kotu entry'leri altinda bulabilirsiniz- tanim devami nedir bilmiyor)
  
  pek degerli romali perihan; her entarinin tanim olmasi gerekmez 1, her tanimin dogru olmasi gerekmez 2, tanim olanlarin da kabizligi seklinde son bulmasi gerekmez 3.
  
  oku su olan biten'i ara sira ya hu!
  
  buz gibi budut: oha lan zamaninin otesinde geziniyor bu, amma da cok ucma korkusu olan varmis ya hu!
• (bkz: tanım zehirlenmesi)
• bir kazan kayısı hoşafının bile çare olmadığı durum. yani illa basit basit tanım mı yapsın herkes ben bunu anlamıyorum. entrysini girsin herkes kafi. adam tanım girmiş ama ne bilgi var, ne yorum var, ne bir yaratıcı cevap var, ama tanım girmiş, boş entry orda öyle duruyor. bir başlığa iki yüz entry girilmiş düşünün, hepsi de tanım kasmış, gereksiz. bu tanım konusundaki ısrar anlamsız bence.