taylasan
-
-
-
otobüse en son binerken ön kapıya sıkıştığı vakidir.
-
dervişliği kıyafette arayan bir sâlik için söylenen azar yollu bir beyitte:
"vesîle eyleyip zühd ü salâhı devr-i ebvâba
ridâ vü taylesan ile asadan geçmedin gittin"
diye geçer. -
mevlana başına, bilginlere mahsus bir şekilde sarık sarar, taylasan (sarıktan sarkan uç) bırakırmış. sırtına, bilginlerin giydikleri gibi, bol geniş kollu bir hırka giyermiş.
[yokluk bezini başına at, onu sarın. yokluk taylasanını arkana sarkıt.
mahv üzengisine hiçlik makamından ayak bas. muratsızlık atını hiçlik makamına doğru sür!
yok ol. bir an gelsin, yokluktan da geç. sonra bu ikinci makamdan da fani ol!
gözünü yum, can gözünü hemen aç. derken gözüne yokluk sürmesini çek!
böylece rahat ve huzur içinde, ta yokluk alemine kadar yürü!] feridüddin attar - mantıku't-tayr
(bkz: mevlana/@ibisile)
ekşi sözlük kullanıcılarıyla mesajlaşmak ve yazdıkları entry'leri
takip etmek için giriş yapmalısın.
hesabın var mı? giriş yap