tiyatrocular

• yuzde sekseninin pisikopat olupta kendisine pisikolog susu verdigi muhtemeldir.bir cogu kendisini farkli gosterme cabasindan dolayi yaptigi isin asil amacini bile unutur.varsa yoksa besinci sinif artistliklerle kompleks aklama sekli.iyi ve yaptigi isi en iyi sekilde yapmaya calisanlarada saygim sonsuz tabiki...
• okul yıllarında mecburen çok kitap okudukları için kendilerini hep diğer insanlardan daha yüksek görürler. bağıra bağıra konuşmaları, sürekli kendilerini ispatlamaya çalışmalarının en büyük örneğidir. aralarında akıllı gerçekten az sayıda vardır (veya da ben sadece 2 tane falan tanıdım). cümleleri uzata uzata, hiç bitmeyecekmişçesine söylemeye bayılırlar ki hep onlar, durmadan onlar konuşsun diye.. ama bilmezler ki onlar hakkında, onların tüm konuştuklarından konuşacak daha çok şey var..
• genelde sahne de yaptıkları gibi, gündelik hayatta da rol yaparlar.
• amatör olanlarinin cogunun bu ise tutkuyla bagli oldugu topluluk.
• karizmatik sesleriyle büyüleyen insanlar.
• bazılarının rollerine fazla alısıp kim olduklarını unutmalarına sebebiyet getiren,buna istinaden hayattaki rolünün ne oldgunu konusunda tereddüte düsmüs kisiler.yine bazılarınin, cümleri bastıra bastıra,vurgulaya vurgulaya konusmaları,karsısındakilerin onları ciddiye almamasını körükler nitelikte.
• her görsel ya da yazılı basın röportajında bunlara sorulan klişe sorular vardır. bazılarını yazalım.
  
  - o kadar uzun metni ezberlemek zor olmadı mı? kaç gününüzü aldı? (röportajı yapan kesin "ay ben hayatta ezberleyemem" geyiği yapmazsa olmaz bu sorunun üstüne.)
  -sahnede hiç seyirciyle gözgöze gelmiyor musunuz? (röportajcı ay ben gülerim diye ekler sonuna)
  -bir repliği unuttuğunuzda nasıl toparlıyorsunuz? ("ben olsam orda öylecenek kalırdım" der röportajcı)
  -kuliste neler konuşuluyor, herkes rolünü mü bekliyor?
  -oyun hazırlama süreci sancılı mıydı, kaç gün sürdü?(sancı ile ilgili saçma espriler yapmak röportajcının kendi zeka seviyesi ile orantılı burda)
  -ilk oyunu oynayıp alkışları duyduktan sonra "iyi ki oynamışım" dediniz mi? ( tam bir siktir git denilesi soru örneği)
  
  to be continued...
• oldum olası bu insanlara büyük bir hayranlık duyuyorum. bir aktör/aktrist olarak çok farklı kişilikleri sahnede canlı bir performansla ortaya koymaları bir tarafa, onlarca sayfalık o metinleri -hem de onlarca oyun- nasıl ezberliyorlar ve ezberlemekten de öte, nasıl tek kelime şaşmadan oynuyorlar, aklım almıyor....
  
  doğuştan gelen bir yetenek elbette ama, muhakkak insanüstü bir çalışmanın da neticesi bu performans. yahu, ben daha -kendi yazdıklarım da dâhil- üç beş mısrayı aklımda tutamıyorum, insanlar sayflarca metni ezberleyip bir de üstüne oynuyorlar...
  
  şaşılacak ve tebrik edilecek şey hakikaten!..
• bunların böyle yenice başlamış amatörüne güvenmiyorum, ben. üzerimde deniyorlarmış gibi geliyor.