üful ^*

• ölü
• (bkz: usul)
  (bkz: dune)
  (bkz: cagrisim)
• (bkz: uf olmak)
• çok pis çağrışım yapasım var ama tutuyorum kendimi...
  
  türkçedeki en boktan kelimelerden biri. bi kere ağza oturmuyor, önce incelip sonra kalınlaşıyor, söylerken tükürük saçtırıyor.
  
  bir diğeri için;
  (bkz: hötöröf)
• bir selahattin yolgiden şiiri;
  
  gece güneşi altında, altın iplikten kefen ördüm.kendimi
  leylak bahçesine gömdüm, melekler şaştı parıltıma.
  ilk ben gördüm: ne şaşaa: sesler, sular ve ömrüm!..
  korktum emreden her sesten: " beni örtün, beni örtün..."
  ah, beni seç, beni seç ve vur beni ey gözlerin tümleci!
  şimdi nefes alımı uzaklıkta bütün görüntü: zevkler, ayartıcı
  biçimleri zamanın ve ölüm ve ölüm: "beni örtün, beni örtün..."
  gece ve kelebekler ve serab-ı ömrüm...ve ağulu sözcükler
  hep yinelenen: kalkan ve mızrak ve aşk ve ölüm: kördüğüm,kördüğüm...
  "beni örtün, beni örtün..."
• uful gözden kaybolma demek. ölüm anlamında da kullanılıyor.
• güneşin batmasına ve yıldızların gitmesine denir. mecazen ölüm anlamında kullanılır.
• mecazen ölme demektir. batma, kaybolma demektir.