un prophete

• peygamber ve vahiy benzetmelerini ayrı tutarsak oldukça etkileyici bir hapishane filmi. zîrâ uyuşturucu dumanı ile vahiy bağlantısı kurulmaya çalışılmış olması olumsuz bir izlenim edindiriyor. ama her şeye rağmen "oku!" mesajı, nerede ve ne şartlar altında olursa olsun eğitimin önemine vurgu yapılması filmin artısı. hattâ malik el djebena'nın geçirdiği değişim malcolm x'in otobiyografisinde sarfettiği bir sözü/paragrafı akla getiriyor:
  
  "bugünün hızlı dünyasında tefekküre ya da derin düşünceye yer yok. bir mahkûmun iyiye kullanabileceği bol vakti oluyor. bir insanın düşünmeye ihtiyacı varsa gidebileceği en iyi yer, bana sorulursa, üniversiteden sonra hapishanedir. insan teşvik edilirse hapishanede hayatını değiştirebilir."
  (malik malcolm x'in kastettiği değişimden biraz farklı bir değişim yaşıyor, kendini daha farklı amaçlar için geliştiriyor belki ama, zekâsını ve vaktini değerlendirmesi açısından hapishane dışardaki okullarda öğrenebileceğinden daha çok şey sunuyor ve öğretiyor ona.)
  
  --- spoiler ---
  
  ~ filmde malik hapishaneye ilk geldiğinde ne olduğunu, kim olduğunu, "tarafını" tam olarak bilmiyor, bu yüzden de öncelikli amacı hayatta kalmak oluyor, ama ayak işlerini yaptığı korsikalılar kimliğini yüzüne hakaretvâri tavırlarla dâima çarptıkça nihâyetinde malik de tarafını seçiyor. karakterin ilk cinayetini işledikten sonra yaşadığı vicdan azabı, hor görüldükçe artan hırsı ve dikkati, başlarda ürkek ama gün geçtikçe kendine güvenen tavırları tahar rahim tarafından o kadar iyi yansıtılmış ki, oyuncuya hayran kalmamak mümkün değil.
  
  ~ cesar'ın arkadaşlarının gideceğini kendininse yalnız başına orda kalacağını öğrendiği kareler, o anda dışarıya, cam önünde çürüyen yapraklara bakışı, adamları ayrıldıktan sonra yüzünü duvara dönerek bezgince yatışı, daha sonra malik'in ayakkabısında kalan kumları avucunda tuttuğu kareler özgürlüğe duyulan özlemi çok çok iyi yansıtmış.
  
  ~ hapishanedeki müslüman grubun kendi hâllerinde kalma çabası ama cesar'ın onlara hükmedebilmek için yaptıkları, daha sonra bu konuda malik'in gruba söyledikleri, grubun her şeye rağmen hediye edilen paranın haram olup olmadığını sorgulaması ama kullanmaya da mecbur kalması dikkat çekici ayrıntılar.
  
  ~ malik zekâsından ziyâde şansın yardımıyla imkânsızı başarıyor, dipten zirveye tırmanıyor, yer yer "bu kadar da olmaz!" dedirtebiliyor ama; o son kareler, hapishaneden çıktıktan sonra djamila ile yürürken arabaların ve adamların onları takip etmesi izleyici üzerinde müthiş bir etki bırakıyor.
  
  --- spoiler ---
  
  özetle: kurgusu, oyunculukları ve müzikleri ile on üzerinden dokuzu hak eden bir film.