• bir vakitler grup yorum'un da bir kısmını bestelediği şiirdir kendileri...ancak nedense ahmed arif'in şiirleri besteye gelmezdir, en güzeli ya bir eski plaktan ya da kasetten kendi sesinden dinlemektir, di mi kurban...
  • ahmet arif'in muhteşem şiiri. hasreti uykularda ismiyle fazıl say'ın müthiş bir beste yazdığı, güvenç dagüstün'ün üstün sesiyle can bulmuş yapıt.
  • ahmed arif'in kendi sesinden yorumladigi en ama en güzel siiridir.ama bilinmez.hasretinden prangalar eskittim albumunden ayri olarak, selda, cemkaraca, esin afsar vb. sanatcilarla cikardigi bir albümde yer alan muhtesem siirdir...
  • "seni sevmek,
    felsefedir kusursuz.
    imandır, korkunç sabırlı.
    ip'in, kurşun'un rağmına,
    yürür pervasız ve güzel.
    sıradağları devirir,
    akan suları çevirir,
    alır yetimin hakkını,
    buyurur, kitabınca.."

    üstadın kendi sesinden dinlemek için:

    http://www.facebook.com/…php?v=1136345548193&ref=mf
  • aliskanliktir bende gecenin gec ve yildizsiz bir vaktinde ahmet arif'in vay kurban siirini dinlemek...

    http://www.youtube.com/watch?v=jun4nirskxs
  • ilyas salman'ın çok güzel yorumladığı ahmet arif şiiri.
    http://www.dailymotion.com/…arif-yiiri-harika_music
  • dağlarının, dağlarının ardı,
    nazlıdır.
    uçurum kıyısında incecik bir yol
    gider dolana – dolana,
    bir hastan vardır, umutsuz,
    belki ayşe, belki elif
    endamı kuytuda başak,
    memesinin, memesinin altında,
    bir sancı,
    bir hayın bıçak…

    ölüm bu,
    fıkara ölümü
    geldim, geliyorum demez.
    ya bir kuşluk vakti, ya akşam üstü,
    ya da seher, mahmurlukta,
    bakarsın, olmuş olacak.
    bir hastan vardı umutsuz,
    hasreti uykularda,
    hasreti soğuk sularda.
    gayrı, iki korku çiçeğidir gözleri,
    iki mavi, kocaman korku çiçeği,
    açar, derin kuyularda…

    dağlarının, dağlarının ardı korkunçtur.
    hiç akıl edip de düşünen var mı?
    gün kimin hesabına tutar akşamı,
    rahmetinden kim demlenir bulutun,
    hayırlı evlat makina
    nasıl canavar kesilir.
    kurdun, karıncanın rızkını veren
    toprak nasıl ayartılır,
    yüz vermez topal öküze,
    ve almaz koynuna kara sabanı.

    sepetçioğlu’m kömür işçisidir,
    mavzer değil, kürek tutar urfalı nazif
    mal, haraç – mezattır,
    can, pazar – pazar.
    kırmızı, ak ve esmer,
    yumuşak ve sert buğdaları
    yaratan ellerin sahibidir bu,
    kör boğaz, nafaka uğruna,
    haldan düşmüş, tebdil gezer…

    dağlarının, dağlarının ardı
    nasıl anlatsam…
    ağaçsız, kuşsuz, gölgesiz.
    çırılçıplak,
    vay kurban…
    “kim bu cennet vatanın uğruna olmaz ki feda.”
    yiğitlik, sen cehennem olsan bile
    fedayı kabul etmektir,
    cennet yapabilmek için seni,
    yoksul ve namuslu halka.
    bu’dur ol hikayet,
    ol kara sevda.

    seni sevmek,
    felsefedir kusursuz.
    imandır, korkunç sabırlı.
    ip’in, kurşun’un rağmına,
    yürür pervasız ve güzel.
    sıradağları devirir,
    akan suları çevirir,
    alır yetimin hakkını,
    buyurur, kitabınca…

    gün ola, devran döne, umut yetişe,
    dağlarının, dağlarının ardında,
    değil öyle yoksulluklar, hasretler,
    bir tek başak tanesi bile dargın kalmayacaktır,
    bir tek zeytin dalı bile yalnız…
    sıkıysa yağmasın yağmur,
    sıkıysa uyanmasın dağ.
    bu yürek, ne güne vurur…
    kaçar damarlarından karanlık,
    kaçar, bir daha dönemez,
    sunar koynunda yatandan,
    hem de mutlulukla sunar
    beynimizin ışığında yeraltı.

    her mevsim daha genç, daha verimli,
    sunar, pırıl – pırıl, sebil,
    ömrünün en güzel aşk hasadını,
    elimizin hünerinde yeryüzü.
    dolu sofra, gülen anne, gülen çocuklar,
    bir’e on, bir’e yüz’le akşama gebe
    şafakla doğan işgücü.
    yalanım yok, sözüm erkek sözüdür,
    ol kitapta böyle yazılıdır,
    ol sevda, böyledir çünkü…

    ahmed arif

    http://mserdark.com/…um=rss&utm_campaign=vay-kurban
  • ceplerimizdeki, gönlümüzdeki garibanlığı anlatır ahmed arif...

    http://www.youtube.com/watch?v=eaupm5bkup8

    --- spoiler ---

    "kim bu cennet vatanın uğruna olmaz ki feda."

    yiğitlik, sen cehennem olsan da bile

    fedayı kabul etmektir,

    cennet yapabilmek için seni,

    yoksul ve namuslu halka.

    --- spoiler ---

    --- spoiler ---

    gün ola, devran döne, umut yetişe,

    dağlarının, dağlarının ardında,

    değil öyle yoksulluklar, hasretler,

    bir tek başak bile dargın kalmayacaktır,

    bir tek zeytin dalı bile yalnız...

    sıkıysa yağmasın yağmur,

    sıkıysa uykudan uyanmasın dağ.

    bu yürek, ne güne vurur...

    --- spoiler ---
  • "değil öyle yoksulluklar, hasretler,
    bir tek başak tanesi bile dargın kalmayacaktır,
    bir tek zeytin dalı bile yalnız"

    cok guzel dizeleri olan ahmed arif siiri. yillar oncesinden gelip dilime dolanan yorum sarkisi.
  • grup yorum ve grup baranın farklı isimlerle bestelediği harikulade bir ahmet arif şiiridir.tam olarak şöyledir;
    dağlarının, dağlarının ardı,
    nazlıdır.
    uçurum kıyısında incecik bir yol
    gider dolana - dolana,
    bir hastan vardır, umutsuz,
    belki ayşe, belki elif
    endamı kuytuda başak,
    memesinin, memesinin altında,
    bir sancı,
    bir hayın bıçak...

    ölüm bu,
    fıkara ölümü
    geldim, geliyorum demez.
    ya bir kuşluk vakti, ya akşam üstü,
    ya da seher, mahmurlukta,
    bakarsın, olmuş olacak.
    bir hastan vardı umutsuz,
    hasreti uykularda,
    hasreti soğuk sularda.
    gayrı, iki korku çiçeğidir gözleri,
    iki mavi, kocaman korku çiçeği,
    açar, derin kuyularda...

    dağlarının, dağlarının ardı korkunçtur.
    hiç akıl edip de düşünen var mı?
    gün kimin hesabına tutar akşamı,
    rahmetinden kim demlenir bulutun,
    hayırlı evlat makina
    nasıl canavar kesilir.
    kurdun, karıncanın rızkını veren
    toprak nasıl ayartılır,
    yüz vermez topal öküze,
    ve almaz koynuna kara sabanı.

    sepetçioğlu'm kömür işçisidir,
    mavzer değil, kürek tutar urfalı nazif
    mal, haraç - mezattır,
    can, pazar - pazar.
    kırmızı, ak ve esmer,
    yumuşak ve sert buğdaları
    yaratan ellerin sahibidir bu,
    kör boğaz, nafaka uğruna,
    haldan düşmüş, tebdil gezer...

    dağlarının, dağlarının ardı
    nasıl anlatsam...
    ağaçsız, kuşsuz, gölgesiz.
    çırılçıplak,
    vay kurban...
    "kim bu cennet vatanın uğruna olmaz ki feda."
    yiğitlik, sen cehennem olsan bile
    fedayı kabul etmektir,
    cennet yapabilmek için seni,
    yoksul ve namuslu halka.
    bu'dur ol hikayet,
    ol kara sevda.

    seni sevmek,
    felsefedir kusursuz.
    imandır, korkunç sabırlı.
    ip'in, kurşun'un rağmına,
    yürür pervasız ve güzel.
    sıradağları devirir,
    akan suları çevirir,
    alır yetimin hakkını,
    buyurur, kitabınca...

    gün ola, devran döne, umut yetişe,
    dağlarının, dağlarının ardında,
    değil öyle yoksulluklar, hasretler,
    bir tek başak tanesi bile dargın kalmayacaktır,
    bir tek zeytin dalı bile yalnız...
    sıkıysa yağmasın yağmur,
    sıkıysa uyanmasın dağ.
    bu yürek, ne güne vurur...
    kaçar damarlarından karanlık,
    kaçar, bir daha dönemez,
    sunar koynunda yatandan,
    hem de mutlulukla sunar
    beynimizin ışığında yeraltı.

    her mevsim daha genç, daha verimli,
    sunar, pırıl - pırıl, sebil,
    ömrünün en güzel aşk hasadını,
    elimizin hünerinde yeryüzü.
    dolu sofra, gülen anne, gülen çocuklar,
    bir'e on, bir'e yüz'le akşama gebe
    şafakla doğan işgücü.
    yalanım yok, sözüm erkek sözüdür,
    ol kitapta böyle yazılıdır,
    ol sevda, böyledir çünkü...

    ahmed arif
hesabın var mı? giriş yap