ankara

• ankara. son derece kalite bir kahveyi berbat bir kupada tüketmek gibi.
  ankara. görebileceğin en iyi yeteneğin çamurda boğuluşunu seyretmek gibi.
  ankara. son derece klas hareketini bitirirken ayağını duvara vurur gibi.
• oyun havalarıyla da ünlü başkentimiz. kışları oldukça keskin soğuğu var. bir keresinde arkadaşın ablasında bir gecekonduda kaldım misafir olarak. soğuk bir odada atlet ile yatmak zorunda kaldım. sabaha kalıp gibi çıktım. kötü, gelişmemiş semtleri de var; güzel ve hareketli, gezilebilecek semtleri de.
• bu gece ayrılacağım ama kalbimi bırakacağım şehir
• bombok bir şehir desem de çevremdeki insanlara; içten içten 5. yılın sonunda sevmeye başladığım şehir.
  
  şaka lan şaka sevilir mi hiç bombok bir şehir işte.
• ben dahil ankara'da yaşayan çoğu insana sorsanız bu şehri sevmediğinden, bi istanbul, izmir olmadığından bahseder, ama nedense eline istanbul'da, izmir'de güzel fırsatlar geçenler bile kolay kolay terkedemez bu şehri. galiba kendimize itiraf edemiyoruz bu 'gri', 'bozkır','memur kenti'ni aslında sevdiğimizi. şahsen artık bağlayan hiçbir şey olmamasına, ailemden tek bir ferdin yaşamamasına, rahatlıkla istanbulda yaşayabilme şansım olmasına rağmen gidemiyorum bu şehirden, sorsanız sebebini ben de bilmiyorum.
• hayatımda ilk defa bu sene 19 haziran'da, çok özel bir sebeple bulunduğum ve çok sevdiğim şehir.
  
  öncelikle bir istanbullu olarak söylemem gerekir ki, hayır, en güzel tarafı istanbul'a dönüşü falan değildir ankara'nın. en güzel yanı, taşıdığı anlamlardır, insanlarıdır, çoğunlukla eleştirilen bir taraf olsa da; düzenli ve tekdüze sokaklarıdır, her yolun kızılay'a çıkma ihtimalidir, kuğulu park'ta geçirilen güzel vakitleridir, odtü'südür, maltepe'sidir.
  
  istanbul'da vardır mesela bu, en güzel semtin bile kötü, bakımsız, çirkin sokakları vardır. istanbul'un sokaklarında ortalama bir standart yoktur, uçlardadır hep. ankara'da durum genel olarak böyle değil. güzel bir düzen ve standart hakim sokaklarında. o kadar ki, sokak adları numaralardan oluşur ki, herhalde bir istanbulluyu en çok şaşırtacak şey budur ankara'ya dair. ve yine o standartın sonucu, kızılay, tunalı vb. meşhur yerlerin, istanbul'un meşhur yerlerinde olduğu gibi, tek bir amaca ve tek bir ruha hitap etmemesi ilginçtir. standartını bozmaz ankara, kendini bir uca çekmez, değerinde seyretmeye devam eder.
  
  ankara insanın kafasını yormaz, her şey basittir. düzenden doğan bir basitlik hakimdir. insanın rahatlamak için kendini yoracağı bir şehir değildir ankara. en derin sevgiler, sevmeye dair sebepler sunamayacağınız sevgilerdir, ankara da öyle sevilir işte. bu yüzden seveninin çok sevmesini yadırgamanın anlamsız olacağı gibi, ankara'nın nesinin sevileceği sorusu da oldukça yersizdir.
  
  insan yaşamadığı şeyleri de özlermiş. ankara çok özlenirmiş.
• altyapı çalışmaları, kanalizasyon vesaire bunları bir kenara bırakırda romantizme orta yerinden dalarsak yağmurun en çok yakıştığı şehirdir.
• kapalı havası dışında çekilmezdir.
• gece bastırdı.. yağmur da..
  toprak kokuyor şu anda ankara'da..
• bir çeşit işkence merkezi.