• sevinç türkmen'in spinoza'nın aşk felsefesini(sanırım böyle bir kategori yok) iki kişinin ilişkisi olarak hikayeleştirdiği enteresan hikaye. sufizm'de aşk allah'a, vahdet-i vücud'a duyulan aşk iken spinoza'da iki insanın arasındaki aşk karşımıza çıkıyor. iki insanın buluşmasındaki en büyük oluşum bu insanların beraberce sonsuza/doğaya/tanrı'ya yaklaşması olunca bu iki felsefe bir anda birleşiveriyorlar. benim gibi ağır metinlerde zorlanıp diğer bir yandan da felsefe ile ilgili bulduğu ipleri geri çevirmeyip çekenlere özellikle öneririm. yıllardır aşık olmak isteyip istemediğimden, olabilip olamayacağımdan emin değildim. kitap içime umut serpti.
  • "neler oluyor sevgilim, bu kederli düşünceler de nerden çıktı?"
    "sadece konuşmak istiyorum. seninle konuşmalıyız, uzunca, bir sürü şey üzerine, zamana aldırmadan, birbirimize dokunarak, sarılarak." maria coşkuyla telaş arasında gidip geliyordu.

    "böyle söylesene maria. ben varlığımdan, senin beni her
    yeniden yaratmandan çok derin bir hoşnutluk duyuyorum. senin aşkın, varlığın benim evrendeki köklerim gibi. ve ben köklerimi çok seviyorum. günbegün evrenle bağlarım daha çok gelişirken bu bağlar beni özgürleştiriyor. çünkü varlığın her şeyi ifade ediyor bana."

    (bkz: baruch spinoza)
hesabın var mı? giriş yap