eymen diye bağıran anne ^*

• ieee tarafından tanımlanan bir avm standardı.
• aynı zamanda eymen de annesi de kör bıçakla kesiliyormuş gibi bağırmaktadır.
• (bkz: eymen benim gamlı yaslı gönlüme)
• bu anlatacaklarım bir neslin öyküsüdür. yaklaşık 6 yıl sonra birinci sınıfa başlayacak yavrucaklarımızın isimleri ayırt edici olmadığı için soyadlarıyla hitap edilecek. ya da okul numaraları onların ayırt edici özellikleri olacak. yirmi otuz yıl sonra doktor eymen bey’e tedavi olup eymen eczanesinden ilaçlarımızı alacağız. abartmıyorum bu bir gerçek. ya bana öyle geliyor ya da çevrede ismi eymen konulmuş bir sürü yavrucak var. arkanıza yaslanıp kulak verin. dinlerken de sesleri zihninizde canlandırın.
  
  birkaç yıl önce yakın bir arkadaşım dünya evine girdi. evinde her yer pembeydi ve ne zaman gitsek sunumsuz yakalanmıyor pembe kurdeleli terlikleri geçiriveriyordu ayağımıza. kocişiyle mutlu bir hayat yaşarken çok güzel bir haber aldı. bir bebek dünyaya gelecekti. ona da pembe pembe elbiseler giydirip bebişavır^*yapacaktı.
  
  birkaç ay sonra telefonuma bir mesaj geldi. bebeyin cinsiyeti eymen, yazıyordu. anlam veremedim. “nasıl yani anlamadım canım” dedim. “ayyy heycandan cinsiyeti erkek yani, diye cevapladı. hoş bir isimdi eymen. açıkçası daha önce hiç duymamıştım. daha önce hiç duymamış olmam sonrasında da hiç duymayacağım anlamına gelmiyormuş, onu anladım.
  
  doğum günü geldi. hastaneye ziyarete gittiğimde kapıda kocaman eymen hoş geldin yazıyordu. hastaneden eve gittiğimizde evin her yerinde eymen yazılı balonlar vardı. hoş geldin eymen yazısı nereye dönsem yüzüme çarpıyordu. sonrasında fark ettim ki bu yazıdan bir sürü var. daha önce bebek merasimi görmediğim için garip gelmedi...
  
  artık bir şeyin farkına varmıştım. sokakta, parkta, avm’de kısacası her yerde anneler çocuklarına eymeeeen diye bağırıyordu. bu ismi duyalı daha bir yıl bile olmadan bu kadar yayılmış olması şaşırttı beni. neden kimse çocuğuna ferdi ismini koyup ferdiii diye bağırmıyordu. ya da ferdiler bağırılacak bir şey yapmıyor muydu? pazarlarda artık 2 yaşlarında eymen adında bir erkek çocuğu kaybolmuştur diye anonslar duyar oldum. peki ferdiler neredeydi, neredeydi müslümler...
  
  beymen mağazasını eymen diye okur olmuştum. şarkılar “eymen benim gamlı yaslı gönlüme” diye çalıyordu radyolarda. dolmuşa bindiğimde arkadan omzuma bir el dokundu. bir tam, bir eymen uzatır mısınız, diyordu.
  
  her yerde eymeeeeen eymeeeeen diye bağıran anneler vardı. sabahları uykumu üst katımızdaki hanım kız çocuğuna eymeeen diye seslenerek bölüyordu. bilemiyorum truman show gibi bir programın içinde olabilirim. öyleysem bir işaret verin. sevgilerle.
• merak etmeyin. doktor eymen sizinle hiç ilgilenmeyecek. doktor emir ve doktor efe de. (acımasızca olduğunu düşünüyorsanız bir gözden geçirin tanıdıklarınızı)
• https://www.youtube.com/watch?v=m-a_mrzfeck
• hiçbiri lokman emir gibi olamaz. 2 yıldır beynimi işgal eden sesleniş. looookkkkmaaannn sonrasın da loookmaaan emirrrr.
• 2 alt komşum olur kendisi karsidan halasi bagirir evden annesi bagirir okuldan gelen ablasi bagirir banyodan bagirir odadan bagirir etmen eylemen ellerim titriyo sinirden :))))
• bunun bir de iki ismiyle birden bağıranları vardır. örneğin; muhammet furkaan
• (bkz: take me to church)