avrupa yakasına geçince gelen huzur
-
bilhassa yıllarını avrupa yakasında geçirmiş kişilerin yakından tanıdığı durum.
evet, avrupa yakası zaman zaman trafiğiyle insanı deli eder. zaman zaman fazla kalabalıktan bunalır "yeter artık" nidalarıyla uzaklaşmak istersiniz bu yakadan. ancak her şeye rağmen avrupa yakası'na geri döndüğünüzde tam da boğaziçi köprüsünün üzerindeyken ve belki de eve yaklaşmanın verdiği mutlulukla bir başka gözükür marmara'nın mavisi.
taksim, ortaköy, bakırköy... gözünüzde tütmektedir avrupa yakası. evet, kadıköy'ün de tadı ayrıdır ama yine atarsınız kendinizi istiklal'e, yine küfredersiniz şu yakaya gönlünüzce.
ve bilirsiniz ki... karşı kıyısız bir hiçtir aslında istanbul. -
aslı, avrupa yakasına gelince geçen huzurdur.
-
(bkz: he gülüm he)
-
beşiktaşta yaşamanın verdiği huzuru içerir
-
avrupa yakası is ıstanbul. veya anadolu yakası is not ıstanbul diye katılacağım önermedir.
-
-
şişli desen gürültü trafik leş gibi gider kokusu, fatih desen olmuş arabistan. beyoğlu'nun bir tarafına adım atılmaz, bir tarafına para dayanmaz. beşiktaş desen bayır bucak her tarafı.
tanım: şişli'de yaşayan birisi olarak; durumun normalse üsküdar, daha iyi ise kadıköy varken katılmadığım bir önermedir. -
-
evinin olduğu, yaşamaya alıştığı çevreyi sever ve huzur bulur insan. yoksa kim takar tarihiada ne tarafta :)
not: tuzlaspor -
köprüyü geçince hemen ötesindeki levent, mecidiyeköy tarafında en az yarım saat trafikte kalınca hemen geçen huzur.
(bkz: mecidiyeköy'den mecidiyeköy'e 40 dakikada gitmek)
ekşi sözlük kullanıcılarıyla mesajlaşmak ve yazdıkları entry'leri
takip etmek için giriş yapmalısın.
hesabın var mı? giriş yap