• sadece gözlerinden tanırsınız. saçları daha çok ama açık renkli. küçücük. kaşları hala çatık ama sert görünümünden çok uzak gözleri, belki haylazlıktan dönüyordur. pantolon askısının altındaki beden, en son sarıldığınız ve hatırladığınızın yanından bile geçmez. o'nun o halini hiç bilmediniz. hiç görmediniz daha önce. ses tonu, yürüyüşü, nasıl bilemediniz. hangi oyuncaklarla oynadı.. neler düşündü.... bir de o yaşta yetim olduğunu düşündünüz, farkettiniz. çenesine elinizi koydunuz...

    ağladınız...hem de iş yerinde, tam 28 yaşında, baba olmayı beklediğiniz bir anda, onca insan içinde, alabildiğine.
  • zayıf hali,çekingen bakışları ve minicik saçlarıyla size kocaman güven vermiş olan adamın aynı kişi olması sizi gülümsetir.
  • elimde sadece bir tane olan, yeşil gözleri ilk defa sinirden değil de masumiyetten parlayan.
  • ''6 aylık, anadan üryan, mutlu bakışlı, babannenin dolabında saklı duran fotograftaki çocuk, babam.

    2- 3 yaşlarında, zafer bayramında, cumhuriyet meydanında, bir örnek kıyafetleriyle abisiyle yanyana duran, kısa pantolonlu çırpı bacaklı, delikli ayakkabılı minik ayaklı, fotograf karesine giren kalabalıktan tedirgin, endişeli bakışlı, kara kaş, kara göz olan çocuk, babam.

    5-6 yaşlarında, sünnet fotografında, abisinin sagında duran, esmer tenli, agzı- burnu hokka,uzun kirpikli, sakin bakışlı, gögsünde maşallahı olan çocuk, babam.

    6-7 yaşlarında, bir stüdyoda çekilmiş, abisinden kısa olan, siyah önlüklü, beyaz yakalı, kısa pantolonlu, uzun çoraplı, rugan ayakkabılı, umutlu bakan, hazır ol vaziyetinde duran çocuk, babam.

    9-10 yaşlarında, bir piknik alanında ve herhangi bir agac gölgesi altında, babası, abisi ve bir koç un bulundugu fotograf karesinde, kömürle yaptıgı sahte sakalları olan, elleri belinde, çizgili tişörtü ve dizleri çıkmış eşofmanıyla, muzip bakışlı, o an için ne kadar dişi varsa hepsi gözüken, gülen çocuk, babam.

    13-14 yaşlarında, evlerinin inşaat alanında, abisi ve mahallenin delikanlılarıyla yanyana duran, boya lekeli kıyafetleriyle, elleri arkasında baglı olan, körpe delikanlı, agır abi bakışlı, ayagında annesinin terlikleri olan yakışıklı çocuk, babam.

    ...
    ''
    siyah beyazdır babanın çocukluk fotografları. çocuktur fotograflar da, masumdur olabildigine, mutludur gülebildigine...
    o siyah- beyaz fotograftaki çocuk, renk katar çocukluk fotograflarına bakan kendi çocuklarının hayallerine...
    kimisinin ucu sararmış, kimisine rutubet kokusu sinmiş fotograflardır zamanında.
    babasının kara gözlerine olan özlemlerini dindiremeyen bir evladın, en özenle sakladıgı fotograflardır.
    kimisinin üzerinde gözyaşı olan, kimisine yogun hasret kokusu sinen fotograflardır.
    babadır, çocuktur, fotograftır. o fotograflardaki çocuk, babamdır.
  • amcamın kıyıdan köşeden bir yerden bulup çıkartmasıyla ancak bu yaşımda sahip olabildiğim kıymetlimmm. *japon gözlerimin esrarı böylece çözülmüş oldu.**
  • banannenin albümünden araklanan fotoğraftır.
  • büyük adam olacağı o zamanlardan bellidir.

    http://cybrchieuz.ifrance.com/…_brando/imag0001.gif
  • bir ara esip geçen bir modanın kurbanı olmuş çocukların uğradıkları hezimetin belgeleridir bunlardan bazıları. bahis konusu moda ise erkek çocuklarını belli bir yaşa kadar (kendini bilmezden önce) kız çocuğu gibi giydirme modasıdır. lüle lüle saçlara takılmış kurdeleler, uçları fırfırlı etekler... insanın içine ömrü bir kaç saniye olan bir kurtçuk düşürüverir. sonra fotoğraftaki küçük kız çocuğu görünümlü babanın haylaz bakışlara dikkatlice bakılır, bizzat çocuğu oldunduğu hatırlanır, bir oh çekilir.
  • tulumla çektirmiş olmasına rağmen "hehe etek mi bu?" diyerek babamı kızdırdığım fotoğraf bu kategoriye girer.

    +baba senin bi çocukluk fotoğrafın vardı niye eteklik giydirmişler?
    -tulum ooğğğğ eşşeoooğğleşşek!
  • yoktur, delikanlılık döneminden önce ya hiç çektirilmemiştir ya da çektirdilerse bile kaybolmuştur
hesabın var mı? giriş yap