barış manço

• 1999 yilinda olmus, artik kendini savunma sansi olmayan bir insani, bugun kalkip ''zaten fetocuydu'' diye suclamak cok hakca bir yontem degildir. evet feto'nun asagilik bir teror orgutu oldugunu o zamanlardan goren degerli aydinlarimiz, sanatcilarimiz var idi. lakin goremeyenleri de suclamanin bir alemi yok. bahsi gecen donem; bu kirli, karanlik orgutun; egitime gonul vermis, demokratik-ilimli muslumanlar diye parlatildigi bir donemdi. hayatini milyonlarin onunde yasamis, toplumun her kesiminin sempati duydugu bir ismi, olumunden 20 sene sonra bu cukurun icerisine atmaya gerek yok kanaatindeyim.
  
  bunlari soylerken baris manco'nun elestirilecek yonleri oldugunu da elbette vurgulayabiliriz. ozellikle milliyetci-sag siyasetcilere yakinligi, otorite ile her zaman iyi iliskiler kurmayi basarmasi, turkiye'deki demokratiklesme sorunlari ile ilgili pek bir kaygisinin olmamasi bilinen gerceklerdir. ayrica, cok eminim ki eger yetisebilseydi, 2002 ve sonrasindaki donemde uzun adam'a da destek verirdi. bu acidan belki de vakitsiz vefati, genc nesillerin gozunde efsane olarak kalmasina yardimci oldu.
  
  yine de, olumsuz yonlerine ragmen baris manco, turkiye'de son 50 yıla damgasini vurmus bir figurdur. kendi alaninda ekol olmayi basarmis ve bir sekilde adini unutulmazlar arasina yazdirmistir.
  
  yaptigi sanatin kalitesi belki tartisilabilir ancak iyi bir entellektuel ve kulturlu bir insan oldugu su goturmez gercekliktir.