undenied

11 kasım 2005 kalaycı suikasti

bir hocamızın, senelerini insanların hayatlarını kurtarmak adına harcamış bir bilimadamının, bir doktorun bir hiç uğruna hunharca katledilişidir.
bir tıp fakültesi öğrencisi olarak gözlerim dolarak okudum yazılanları. bu ülkede doktor olmak zor demişlerdi bize tıp fakültesine girerken. derslerden, nöbetlerden,bitmeyen sınavlardan,mecburi hizmetten,tustan ötürü böyle söylediler sanmıştık. oysa ki bunların hepsi fiziksel engellerdi. birazcık çabayla, dişimizi sıkmakla aşabilirdik. oysa ki aşılamayacak şeyler vardı bu ülkede yaşayan insanların kafalarında. başbakanının bile ben doktorlara güvenip iğne yaptırmam dediği bir ülkede nasıl doktor olucaktık ki. ülkenin en çok güvenilen haber programlarından biri haftalar boyunca doktorları karalayıp duruyordu. hastası son ana gelene kadar hastahaneye gelmek aklının köşesine gelmeyip bin türlü üfürükçüde, kırıkçıda, çıkıkçıda gezenlerin umuduyduk ki onlar doktora geldiklerinde bile güvenip kendilerini doktora teslim etmiyorlardı. kendi ihmalleri yüzünden ölümcül zararlar gören yakınlarını öldüren hep doktorlardı çünkü. nedense çok az insan güveniyordu doktorlara. bu ülkede kimse bilimden yana değildi zor olan buydu. hastaların, hasta yakınlarının güvenini kazanmak çok zor hatta kimi zaman imkansızdı. hastahane koridorlarında yatan silahlı hasta yakınlarını oralardan atmaya polisin gücü yetmiyordu bu ülkede. bu ülkede doktor olmak gerçekten zordu sonunda gördük bunu hepimiz. o kadar çabaya, insanlara yararlı olabilme yolunda harcanmış bir hayata karşılığı göğsümüze yağan kurşunlardı. hepimizin başı sağolsun.

devamını okuyayım »