catarina eufemia

• portekiz’in ozgurluk kahramani.
  siradan bir rencber olarak yasayip oldugu halde, yurdunda anti-fasizm savasimina bayrak olmus kadin.
  
  https://scontent.fdoh3-1.fna.fbcdn.net/…oe=59dd681a
  
  catarina, portekiz’in alentejo bolgesinde yasiyormus. burasi bizim cukurova gibi, buyuk zengin toprak agalariyla, sefillik icindeki mevsimlik recberleriyle, irgatlariyla meshurdur.
  40’lardan baslayarak rencberler; zorlu kosullara, agalarin zorbaligina, garibanlarin nefeslerini kesen sefalete karsi donem donem seslerini yukseltmisler, greve, kavgaya girmisler.
  elbette, portekiz’in fasist reisi antonio de oliveira salazar, yandaslari ve kolluklari ile buradaki vaziyeti yakindan takip ediyormus.
  
  19 mayis 1954’te, bugday hasadi sirasinda catarina ile on uc rencber kadin, baslarindaki cavusa sikayette bulunmuslar. tek istedikleri gundeliklerine iki escudo zam imis. cocuklarinin sut hakki icin, karinlarini doyurabilmek icin. kadinlarin direncinden korkan cavus, kosa kosa kasabaya varip olanlari agaya, polislere ihbar etmis.
  reisin kolluklari zaten civardaki golgelerde terorist, bozguncu, kiskirtici, sabotajci, ajan arayip durdugundan, ivedilikle koye intikal etmisler.
  
  rencberler, kucaginda sekiz aylik bebegiyle catarina’yi sozcu secmisler. komiser “ne derdiniz var, kasintiniz nedir? ne halt istiyonuz?” diye honkurdugunde, “is ve ekmek” diye yanitlamis.
  hani simdi nuriye gulmen ve semih ozakca da; “isim, ekmegim, onurum icin aclik grevindeyim” diyor ya, o misal.
  bu yanit uzerine salazar’in komiseri, bizim kolluklardan asagi kalmiyor olsa gerek ki, catarina’yi bir tokatta yere yikmis.
  catarina ayaga kalkmis, “simdi oldur beni zaten” demis.
  reisinin ovgusune mazhar olmak da kolay is degil. bu zorlugu yenmeye calisan komiser oracikta, kucagindaki bebege filan da acimadan uc kursun sikmis catarina’ya.
  catarina’nin direncli, dimdik omurgasi paramparca olmus. kucagindaki bebegi yaralanmis, kan icinde kalmis.
  neden hersey olup bitince oraya yetisiveren aganin ellerinde, catarina kan golu icinde birkac dakikada can vermis.
  
  ekmek istedigi icin, is istedigi icin kursunlarla katledilen emzikli bir kadin, halk kitleleri arasinda buyuk ofke dogurmus.
  cenazesinde sagci, fasist reise, zorbaligin iktidarina, utanmazlarin piskinligine, yeni portekiz’e (bkz: estado novo) ofke volkan olup topraktan puskurmus, patlamis, kul olup ates olup yagmis.
  portekiz’in sefil, pacavrali yoksullari, garibanlari, ezilmisleri, dislanmislari, huzursuzlari, catarina’nin emzikli kadin govdesine agitlar yakarak birlesmisler. ayaga dikilmisler. yurumusler, direnmisler, dovusmusler.
  
  ki bu zavalli kadinin kursunlarla parcalanmis govdesi curudukce, guzelim portakal ulkesine bahar gelmis. sokaklarda karanfiller acilmis, serpilmis. kokusu genzi gidiklamis.
  fasistler, sagci zorbalar, reis ozentileri ulkeden def edilmis.
  portekiz, ozgurlugune bu talihsiz kadinin cesaretiyle kavusmus.
  
  kaynak: telesur english, wikipedia