• belli bir zamandan sonra ya da yastan sonra insanlarin daldan dala konma evresine son verip bir karsi cins bulup sakin sakin hayatina devam etmesi ve sonraki evrelerde nisan dugun vs ye kadar yolu olan iliski durumuna karsi duyulan fobi*
  • ille sevgililiğe, evliliğe dair tezahür etmez bu fobi. kimi insan vardır, iki ciddi kelam edemezsin, yavşaklaşır, yavşaklaştırır, olmadı kaçar. ilişkisizliktir böylesinin de sonu. belki tadından yenmez velakin her gün baklava olsa yenmez.
  • ciddi bir ilişkinin acılı bir şekilde bitişi sonrasında yaşanan korku. 3 yılda bitiyor sabredin.
  • itiraf etmekten korksam da sanırım sahip olduğum korkudur.

    düşünüyorum insan hayatı boyunca "mutlu son"la bitme ihtimali ta baştan %3 'ten fazla olmayan insanlarla beraber olmayı seçer mi?

    e seçiyorsa bir arıza var demektir. sanırım evlenmekten korktuğum için ayrılacağımın garanti olduğu adamlarla çıkıyorum. var kesin

    bende var bu korku.
  • ciddi ilişkiyi tercih etmemenin bir kılıfıdır. erkekler için rol*, bayanlar için kamuflajdır. doğru insan olduğunu düşün bakalım da, sonra gel bana bu laflarla.

    - hamza, seni seviyorum ama ciddi bir ilişki olarak algılama bunu...

    + heaaa, ilişkiler arası geçiş adamı ol diyorsun, vereceksen sorun yok.
  • (bkz: kendine güven eksikliğinin değişik çeşitleri)
  • bu korkunun bir benzeri, seviyeli ilişki korkusudur beybi.. işte ondan da bende var.. bir gün birisi ile seviyeli ilişki yaşayacağım ve memelerimi sıkıştırmayacak, oramı buramı mıncırmayacak diye çok korkuyorum.. allahım sen koru yarabbim :)
  • erkek tarafı için; bahsi geçen bayanın sevilme katsayısı ve o bayanın ilişkiden korkma yüzdesi arasında doğru oran vardır.
    sebepleri arasında kendisini başkasına karşı sorumlu hissetmek istememe, diğer yakın arkadaşlarla daha az vakit geçirecekmiş düşüncesi, kendine ayıracağı vaktin azalacak olması ve kafasına eseni yapamayacakmışlık hissi, seneler boyu sağlam temeller üzerine kurduğu hayat düzeninin tam merkezine yeni birisini sokmaktan korkma gibi maddeler sayılabilir. en azından ben öyle olduğunu tahmin ediyorum.

    bağlanma korkusu diyecek gibi oldum ama üstte yazdığım etkenlerden sonra bağlanma korkusu kaale alınmayacak denli önemsiz kaçıyor.
  • dur anlatıcam bak. rahat 5-6 kere yaşadım bunu son bikaç senede.. diyorum ki artık zamanı geldi düzenli bir ilişkinin. şöyle uygunundan bir hatun tavlanıyor (tavlanamazsa bir sonraki hedef) ve düzgün bir ilişki denemeleri başlıyor. aradan 2 gün geçiyor. böyle içimde bir sıkıntı, bir boşluk, bir ayrılma isteği...
    ulan hatun beni rahatsız edecek hiç bir şey yapmamış. zaten yapacak kadar zamanı bile olmamış. sonra hatun 1 mesaj atıyor, belki bir telefon açıyor. yok arkadaş yok cevap vermek gelmiyor içimden. nasıl yapsak da ayrılsak planlarına çoktan başlamış oluyorum..
    zorunluluktan birkaç plan daha yapılıyor. hani durduk yere ayrılmamak adına.. sonra ilk fırsatta ayrılıyorum.

    şimdi birileri çıkıp: "uygunundan hatun tavlamakla olmaz o iş, ruh ikizi lazım" gibi romantik açıklamalarla gelicek. bilimsel bir alan mezunu bir adam olarak, doğaüstü güçlerden medet ummayı zorunda kalmadıkça tasvip etmiyorum.

    regedit: seri eksi oylardan anladığım kadarıyla talibim çokmuş.
  • özellikle erkeklerdeki ''evlenmek zorunda kalırsam'' korkusudur ki hak vermemek mümkün değil.
    çünkü kızlar, tanıştıkları gün evlenilebilitesi olan bir erkekseniz düğününüzde giyeceği gelinliğin modelini kafalarında çizmeye başlar.
    e öyle ama kızlar, kızmayın!
hesabın var mı? giriş yap