çöp kitaplar

• önce bir orhan pamuk ol, ondan sonra bakarız. hayret yani..okudugumu anlamıyorum demiyor da çöp kitap diyor.((
• "entel algısı yaratan popüler kitapları yereyim de daha entel gözükeyim" gibi bir uğraş var ama üç buçuk gram beyin yeterli bu zeka özürlülere kanmamaya. çok havalı ya koduğum.
  çöp kitap vardır. yalnız son dönemlerde beğenen garip kitleyi sevmiyorsunuz diye her eser çöp olmuyor; ama işte... salaksınız salak öleceksiniz çok sinirleniyorum.
• çöp demek belki ağır kaçacaktır sonuç olarak bir emek veriliyor,araştırmalar yapılıyor ve en önemlisi şu hayatta en değerli olan şeyi yani zamanını buna ayırıyorsun. yalnız nlp teknikleri, kişisel gelişim tarzı kitaplar bana hep gerçeklikten uzak gelmiştir. hatta isim de vereyim nil gün'ün nlp kitabı.
• güçlükle yazılmış, üzerinde saatler harcanmış, onca emek verilmiş bir yapıt için çöp ifadesini kullanmak fevkalade yerindedir. dahası için 'bok gibi' kitaplar minvalinde söylemler de tercih edilebilir.
  söz konusu ifadeleri hak etmeniz için kahraman tazeoğlu, ahmet batman, uğur koşar, elif şafak, ayşe kulin gibileri örnek alıp yazdığınız çöplerle türk edebiyatının içine sıçmanız yeterlidir.
  bu ifadenin karşısındaki şeker mi şeker yazar kardeşimi bir de pantolon ya da ayakkabı seçerken görmek isteriz. belki yeni bir recep ivedik filminden sonra da verilen emeğe duyduğu saygı gözlerimizi yaşartır.
• toplumumuzda "kitap okumak insana bilgi, kultur, gorgu, bilgelik katar" minvalinde bir algilama var bunu yanlis buluyorum. ınsanlar saniyor ki sabahtan aksama kadar roman okurlarsa kultur seviyeleri artacak, daha entelektuel falan olacaklar. yahu behzat c izlemekle emrah serbes'in her temas iz birakir kitabini okumak arasinda ne kadar fark olabilir ki? ayni sey tum romanlar icin gecerli. yani sirf kitap okumak icin kitap okuyunca monser olmuyorsunuz.
  
  kitap okumak bir zevktir, zevk alan okur, almayan okumaz. turkiye'deki kultur seviyesi, cehalet duzeyi, egitimsizlik falan kitap okumamaktan degil, bilgiye kapali olmaktan kaynaklanan bir durum. adamin ogrenmeye ve uygulamaya allerjisi var cunku elinde siki sikiya sarildigi degerleri muhafaza etmesi cahil kalmasina bagli.
  
  sadece yatili okulda ve askerde kitap okudum, o da zaman oldurmek icindi. izledigim belgesellerin, yaptigim arastirmalarin ve hatta google'in veya youtube'un yarisi kadar bana bir sey katmamistir okudugum yuz kusur roman. kurgulanmis bir hikayeyi okumak, dinlemek veya izlemek en fazla size ilham verir, bir konu hakkinda gercek ve dogrudan bilgi vermez.
  
  okuyanlar bilir mesela gosteri peygamberi diye bir kitap var, icinde onlarca leke nasil cikartilir temali sacma bilgi barindiriyor, hic faydasini gormedim simdiye kadar ama halen hatirliyorum bu romani okudugumu cunku guzel vakit gecirmemi saglamisti.
  
  ama bir michael greger how not to die veya ne bileyim bir stephan hawking a brief history of time falan cok daha faydali icerikler sunan kitaplar. hatta gidin bir hobi elektronigi veya ne bileyim bir pic programlama kitabi alin size cok sey katacaktir.
  
  mesele su ki bizler zevk icin okunan veya bilgi almak icin okunan kitaplari ayni potada eritip, cok kitap okumus olmayi kisisel bir kazanim olarak goruyoruz. yukarida yapilmis olan listedeki kitaplar cop degildir, iyi vakit gecirmek icin birer aractir. zevk almiyorsaniz zorlamayin kendinizi okumak icin cok sey kaybetmezsiniz.
• elif şafak ve orhan pamuğun bütün kitapları
• son derece kişisel bir eleştridir. misal bana çöp gelen bir kitap bir başkası için yeterli entellektüel lezzet sunar. hasan ali topbaş biri için çok sade duru bir türkçe kullanır ve sevilirken bir diğeri sıkıcı bulabilir.
  
  misal eşimin okuduğu bir sürü de kitabı olan çiçek sekban tüfekçi'nin ari isimli kitabını phillip kerr sonrası okumaya çalışınca çok yavan geldi ve çok uzun yıllar sonra ilk defa bir kitabı yarım bıraktım. benim başladığım gibi bir solukta bitirdiğim mart menekşeleri ise eşimin elinde hala sürünüyor.
  
  misal nabokov don quijote'yi sevmemiştir. yetmemiş bir de hakkında kitap yazmış . bu sizin entellektüel seviyeniz ve beklentilerinizle alaklıdır. başlığı açan kardeşimizin sabahattin ali ve oğuz atay eleştirisi bana uymuyor ama geri kalanları hele fi,pi,çi türevi kitaplar, bence de yerinde eleştirilmiştir. gerçi bu tür kitaplar nedense bir anda çok satan olup sonrasında silinip gitmektedir. bu tarz kitaplar ve yazarları edebi başarıdan çok bir marketing başarısı peşinde gibi geliyor .
  
  hülasa kişi fi,pi,çi dahi okusa, dizi seyredip sosyal medyada umarsızca yediği kekin fotoğrafını paylaşmaktan, kendisi ve hayal gücü için çok daha hayırlı bir iş yapmış olur. çöp de deseniz toplamda kitap okuyan o kadar az ki,çöp olsun da kitaptan olsun.
• lisede edebiyat dersinde hocamın dediği gibi, bugün okunduğu gibi 200 yıl sonra da ya da 200 yıl önce de okunan kitaplar iyi kitaplardır. bu tanım bile ilk entry deki listenin çoğunu doğruluyor.
  bunun dışında sormak lazım, iyi bir kitap nedir ya da hangi ölçütler bir kitabı edebi bir eser ya da nesnel bilgi kaynağı olarak değerli kılar. kurgu olmayan kitaplar bu açıdan direkt öne çıkar. yarı kurgu olarak değerlendirebileceğimiz destanlar, mitolojiler v.b. kitaplar da tartışmasız değerlidir.
  herkesin değerini tartıştığı kitaplar aslında kurgu gerçeklikleri önümüze servis eden kitaplardır. bu noktada da edebi üslup, alt metin mesajları, yazarın özgünlüğü gibi kriterler gelir.
  şöyle bir tanımlama yapabiliriz; insanlar neden erotik kitap okuyorsa, aynı sebepten macera, korku-gerilim, polisiye, aksiyon-romantik türlerinde kitaplar okuyor. o duyguyu damardan zerk etmek için kendine. kullanılmış prezervatif gibi bundan sonra da çöp olur o kitaplar.
  damardan bunalım almak isteyen "tutunamayanlar" okuyabilir (kısmen başarılı diye tanımlarım ben de bu kitabı), damardan macera almak isteyen "olasılıksız"okuyabilir, ya da herhangi bir dan brown kitabı. stephen king de iyi bir gerilim-korku yazarı mesela.
  
  bütün bunların dışında edebi olarak gerçekten başarılı kitapları okuması gerçekten zordur. diğer yandan da tamamen zevk meselesidir. ne olacak yani edebi olarak en başarılı kitabı da okusan zevk almıyorsan çok anlamı yok. çünkü kurgu.
• kitap okumayı sevdiğini iddia eden bir çok yazar tarafından genel olarak tüm kişisel gelişim kitaplarının arasına konduğu liste.
  
  bir çoğu gerçekten uydurma ve berbat olması kişisel gelişim kitaplarını tümden kötülemeyi gerektirmez. sırf para kazanmak amacıyla uyduruk yazılan olduğu gibi aralarında gerçekten kaliteli bilgi veren ve fayda sağlayanlar da var. psikoloji üzerine olduğu gibi hobi geliştirme amaçlı kişisel gelişim kitaplarının bir çoğu gerçekten fayda ve katkı sağlıyor.
  
  piyasada ağaç israfı bir çok roman, şiirvb kitaplar da var. madem öyle tüm romanlar çöptür, tüm şiir kitapları kakadır da diyelim.
  
  artislik yapılacak diye bir kitap türünü gömmeye gerek yok.
• vardır. fakat ilk entry’de bahsedilen bazıları hariç.
  
  eline kalemi alan, önüne klavyeyi koyan başlıyor kitap yazmaya. yazsın, herkes yazsın, aferin de, sonuçta okuma kirliliği oluşturan bir yığın çöp birikiyor.
  
  kıroca şarkılarının beğenildiğini gören ablamız, neden şiir de yazmayayım, deyip kitap basıyor.
  
  birkaç romantik müslim şairi okumuş kızımız zengin kocaya gidince ilk işi eciş bücüş romantikimsi sözcükleri dizip ince bi şiir kitabı bastırtmak oluyor.
  
  “tweet’lerim ne acayip” diye düşünen popi fenomuzun aklına ilk gelen, bunları kitaplaştırmak oluyor.
  
  türkçe dilbilgisinden bile bihaber kezoş ünlülerimiz, kitap çıkarmazsa eksik hissediyor.
  
  olsun, hadsizliğin adına özgürlük diyelim hadi de, cidden çok çöp kitap birikiyor; kitap deyince kutsal hislere bürünenler de hayal kırıklığı yaşamaktan yıprandı. insaf..
  
  ps:
  başlık sahibi “popüler olan kötüdür“ algısıyla yorumlamış görünüyor ki “tutunamayanlar, kürk mantolu madonna, yolda” gibi kitapları da listeye eklemiş. bence popülerlikle kötü yazın arasındaki fark üzerine çalışmalı.