düşen bir uçakta ateist olmaz

• din hocalarinin inancsizlik savini curutmek icin ortak olarak kullandiklari kalip.
  ateizm, insanlarin bir yaratici guce ihtiyac duymasini inkar eden anlayis degildir. insanbilim, toplumbilim veya yan dallari hakkinda -tarih bile olabilir- az biraz bilgi sahibi olan insan, insanlarin yerli kabilelerden bu yana birseylere tapinma ihtiyaci icinde oldugunu bilir. dusen ucaktaki ateistin durumunun basit bir psikolojik zayifliktan baska ispatlayacagi birsey yoktur. zaten o durumda imana gelen adamdan da pek bi dindar olmaz saniyorum...
• yaratici guc oldugunun ispati olarak bu veya bunun gibi bir ornegi gosteren din hocalari sasilacak derecede ogrenciyi elestiriye yoneltmektedir, hem de tanrinin oldugu yonune degil aksi yone.
  din kulturu ve ahlak bigisi derslerinin iceriginde yer alan "turkler nasil musluman oldu" kisminda incelendigi uzere; "turkler zaten tek tanrili dinlere inaniyordu, islamin sundugu gibi cennet ve cehennem kavramlari gelistirmisti. bu yuzden islam onlara yabanci gelmedi" lafi aslinda gulunctur, ne islami savunur, ne de bir ise yarar.
  burdan ogrencinin anlayabilecegi tek sey, bir dinin "bakin onun bundan bi farki yok, siz de buna gecin hadi" gibi birsey oldugudur. bu anlayisin gunluk hayatta sik sik karsilastigimiz "amd nin aslinda intel den farki yok, ikisi de ayni isi yapiyor, amd daha ucuz bunu alin" mantigindan farki yok.
  insanin icinde var olan inanma gudusu ispat niyetine gosterilmez, ancak curutme amaciyla soylenebilir, bir ogrenci cikip da dese "bak iste dogal biseymis boyle hissetmem, meraklanacak bisey yok" dese hoca ne der? din hocasi olsaydim da bu lafla ortaligi asla bulandirmazdim herhalde...