• bir andy warhol klasigi. friedric jameson'in van gogh'un ünlü tablosu "ayakkabili natürmort" ile warhol'un "elmas tozu pabuçlar"ini karsilastirdigi güzel makalesi için bkz. "postmodernizm ya da geç kapitalizmin kültürel mantigi" (necmi zeka'nin derledigi postmodernizm baslikli kiyi yayinlarindan çikmis, sanirim artik baskisi bulunmayan kitabin içinde ya da ingilizcesi new left review'ün 1984 tarihli 146. sayisi içinde).
    jameson bu makalede, bir eseri yorumlarken evvela o eserin dogdugu ilk durumu yeniden insa etmek gerektigini vurgular. buna göre, mesela van gogh 'un köylü pabuçlari "bütün o tarimsal sefalet ve koyu kirsal yoksullugun nesneler dünyasi ile yipratici köylü emeginin bütün o gelismemis insan dünyasindan, en ezik ve hayvani, en ilkel ve marjinal hale indirgenmis bir dünya"nin yeniden islenmesi, yeniden canlandirilmasi, geçmisten kurtarilmasidir. bu açidan bakildiginda van gogh'un tablosu jameson'a göre bir sembolik eylem, praksis ve üretimdir. andy warhol'un elmas tozu pabuçlari ise tam bir fetistir. bu pabuçlari dogduklari yere, "o daha genis, asanmis dans salonu veya balo baglamina, jet sosyete veya moda dergileri dünyasina iade imkansiz"dir. jameson'a göre metalastirma üzerine odaklanan ve meta fetisizmini ön plana çikartan warhol'un bu yapitini van gogh'un yapitiyla karsilastirmak postmodern yüzeysellikle ileri modernizm arasindaki farki anlamak açisindan anlamlidir.
hesabın var mı? giriş yap