en çok özlenen anlar

• sen değil, ben
  
  seninleyken olduğum ben
• hayatta olmayan babacığına sarıldığında desteğini hissettiğin o andır, en çok özlenen.
  kıymetini bilin dostlar.
• küçükken magnum alabilmek için 3 günlük okul harçlığımı biriktirirdim sonrasında evin bahçesinde keyifle yerdim o günlere dönmek istiyorum.
• trt’de yılbaşında dansöz çıkması eskiden ne güzeldi bee
• dededen toruna ailenin tüm fertleriyle, senede iki kez bir araya gelebildiğimiz 11 kişilik kahvaltı masasında otururken bir anlığına durur ve dikkatle herkesin mütebessim yüzüne bakardım. benim için hayatımın en mutlu anlarından biridir.
  
  yaklaşık iki yıl oldu. fazlasıyla özledim.
• herşeyi yapabileceğime inandığım zamanlar vardı. işte o anlara dönmek istiyorum. hayır yapamadığım şeyleri yapabileyim diye değil. o inancı kaybetmeye başlamak kötü olan.
• 2005 öncesi herhangi bir an.
• küçükken annemin tombi aldığı , sokak dondurmacisinin mahalleye gelmesi, deli gibi red kit okuduğum anlar silsilesi.
• sanırım cnbc-e zamanları.
• ilkokulda haftasonu tatiline girmeden önce istiklal marşı okuduğumuz anlar.
  
  haftanın ilk günü sinek vızıltısı gibi okuduğumuz istiklal marşı gibi değil, tatile girmenin verdiği mutlulukla coşkuyla okunurdu ya hani. o anları özledim.