broadway danny rose

• woody allen’ın yine woody allen’lıklar yaptığı acayip içten, samimi, sıcak bir woody allen filmi. bu adamın tüm filmlerini bitirdiğimde en başa dönüp tekrardan izleyeceğim ara sıra. öyle ki bazen kendi kendime “eve gideyim de bir woody allen gecesi yapayım” diyorum. bu kadar övgü yeter şimdilik azcık filme geçelim:
  
  --- spoiler ---
  
  hayatta kötü şeylerde olduğunun bilincinde olan, ve amcasının ona verdiği “kabul et, bağışla ve sev” öğüdünü asla unutmayan iyi bir adamdır danny rose ^* iyi olmasına iyidir fakat karşısına çıkarları için her şeyi yapmaya hazır, bencil, duygusuz insanlar çıkmaktadır. insanların etik dışı davranışlarına asla bir anlam veremeyen danny, eski ünlülüğünü kazandırmaya çalıştığı lou’nun bencil, duygusuz sevgilisi tinayı^* tekrar lou’ya geri getirmeye çalışır. lou’nun eski performansına kavuşmasının tek yolu budur. ve olaylar woody allen tarzı gelişir. (bkz: take the money and run) kadar sizi kahkahalara boğdurmuyor elbet. bu beklenti içinde izlenmemeli. filmin 1984 gibi woody allen‘ın olgunluk çağı ürünü olduğunu akıldan çıkarmamak gerekir. ama incelikle işlenmiş zeki espiriler, kelime oyunları, durum komedileri her zamanki gibi var. favori repliğimle bitireyim:
  
  lou: ama dany.! tina, çok güzel. o bir meryem gibi.
  dany: sana inanıyorum. ama evli olduğunu biliyor mu?
  lou: ona her şeyi anlattım.
  dany: bunu bilen bir kadın nasıl meryem olabilir ki?
  
  --- spoiler ---