halil ibrahim türkdoğan

• "hiç, şehvetimin adıdır, libidomun öteki adı. acının doruğunda hiçleşen ben’in inlemesidir hiç.
  kıvamını bulma efkârına kapıldığımda hiç’i görürüm; o, neşemle acımın kesiştiği noktadır..
  hiç, realiteyi kucakladığı gibi, rüyaların sorumlusu da odur. tek’in rüyadaki ruh hali hiç’in sahici ruh halidir.
  hiç, sanal realiteyle banal realitenin uzlaşımıdır aynı zamanda. hiç, evrendir, çünkü asıl olan hissiyat odur..
  gönül darlığından gönül ferahlığına kadar her his, hiç’in bazen hafif bazen sert esen rüzgârıyla çalkalanan ölüm dürtüsünün habercisidir."
  demiştir zamanın birinde, bir yazısında.