cahillik

• kör bir kuyuya düşen o eşeğin hikaye ettiğidir:
  ben bir eşşektim, eşektim ki bir gün bir kuyuya düştüm, eşekler çıkamaz da olur ya; depindim..depindik.. battıkça batıyorduk. ve anırdım ben haliyle:
  ahiieee ahaliee ahiiee...
  
  ahali şöyle bir doğruldu, kıyamadı abana. baktılar ki eşek göçmüş, ahali fısıldadı kendi arasında:
  "gömelim biz bu canı. gömelim. gömelim...."
  
  sesleri yankılandı bende, bende bir can daha canlandı,
  attıkları her kürek toprakta
  eski bir halim daha canlandı.
  
  uzatmayayım,
  ben o çukurdan çıktım aklımın akı ilen
  topaklarken,
  boynumu toprağa uzatır iken
  toprağa basa basa çıkayazdım,
  yükseldim.
  gerisi kara yazdı
  alnına
  köylünün kafası basmayan peşrevine.