çocukların yarattığı kelimeler

• benim oğlum göktürkçe kurallarına uygun sözler türetiyor.
  
  mesela "doyuk" kelimesini kullandı geçen. doymuş anlamına geliyor. öyle bir ek var ve günümüzde de (silik,çekik vs) kullanılıyor. örnek: baba benim karnım doyuk.
  
  mesela karanlık için "karangu" kullanıyor. kaşgarlı mahmut'un sözlüğünde de geçiyor bu sözcük.
  
  yürümek için "yoridi" diyor. ta orhun yazıtlarında geçiyor bu kelime.
  
  oğlumun türkolog olması için bütün şartlar tamam.
  
  eklemeler:
  
  oğlumda zaten ötümsüzleştirme var. bu da eski türkçe dönemi ses özelliğidir. (belki de trabzon'dan dolayıdır onu bilemem)
  
  örnek: gerekli yerine kerekli
  ben güçlüyüm yerine ben küçlüyüm
  gün kelimelerini hep kün diye okur: bukün, kündüz gibi..
  
  ayrıca ekmek yerine bir yıl boyunca hep "emgek" dedi. emgek eski türkçede ekmeğin karşılığı olmasa da emeğin karşılığı. o da ilginç.
  
  son olarak ağaç yerine hep igaç diyerek bir harfle göktürkçeyi kaçırdı. ağaç kelimesi eski türkçede ıgaç şeklinde olup kökü de ı'dır. osman fikri sertkaya 'nın da kulakları çınlasın.
  
  son olarak şunu da eklemek istiyorum. normal çocuklar tutacak için tutacak kelimesini kullanır. benim oğlum gibi iki bin yıl geriden gelen ise "tutangaç" diyor.
  
  - tutangaç ne oğlum? diyorum.
  - sen bilmezsin baba, diyor.
  
  zaman makinesiyle gelmiş sanki.