kürtlerin ana dilde eğitim hakkı

• kürtçe eğitim isteğini kürtçe öğrenmek olarak mı algılayan dersin. türkiye'nin üniter devlet yapısını görmezden gelerek federal devletlerle kıyaslayan mı ararsın, konfederasyonla yönetilen ülkelerden örnek veren mi ararsın, komün yaşam ütopyası güdenlerin saçmalamaları mı dersin, ingilizceyi örnek vermeye kalkan mı ararsın her şey var başlıkta.
  
  bu ülkede kürtçe konuşmak da kürtçe öğrenmek de kürtçe kurslar açmak da uzun yıllardır serbest.
  buradaki mevzubahis istek kürtlerin kendi dillerini yaşatma isteği falan değil. doğuda bir dönem pek çok kürtçe kursu açıldı hepsi de ilgisizlikten teker teker kapandı.
  anadilde eğitim istemek kürtçeyi resmi dil olarak tanımlama uğraşından başka bir şey değil ki bu da kürtlerin ananeye! olan bağlılıklarından çok son asra yayılmış temel kürt ideolojisinin (bkz: büyük kürdistan projesi) bir sonucudur.
  
  türkiye, üniter bir ulus devlettir. üniter devletlerde ekseriyetle 2 resmi dil olmaz. üstelik bu resmi dil isteği ülkeye gönül bağı olmayan, resmi dil isteğinde bulunduğu ülkenin topraklarını da içeren yeni bir ülke ütopyası gözeten, tabandan destek gören bir terör organizasyonuna sahip bir kesimden geliyorsa bu hiç olmaz.
  bugün kürtçenin resmi dil olarak kabul edilmesi, ilkokula başlayan bir kürt çocuğunun türkçe öğrenmeye gerek duymadan üniversiteden mezun olmasına yol açar. bu da birkaç kuşak sonra ülkede birbirini anlamayan iki başlı bir toplum yaratır. bunun sonucu da ya federal devlete dönüşmek ya da bölünmektir.
  işte kürtlerin resmi dil isteğinin altında yatan ana sabit budur. türkiye cumhuriyeti'nin bu isteği kesin bir şekilde reddetmesini sağlayan ana sabit de budur.
  
  kanada, güney amerika, rusya, almanya, isviçre, belçika gibi salakça örnekler verilmiş. bunların ekseriyeti federasyon ile yönetilir. (bkz: federal cumhuriyet)
  ayrıca uğraşmak zorunda kaldıkları nüfusunun en az %50'sinden destek gören eli silahlı bir örgüte ve feodal anlayışa çakılıp kalmış bütün civar ülkelere salça olan ayrılıkçı bir etnisiteye sahip değildir.
  
  nitekim kendisini azınlık olarak görmekte ısrarcı bir toplumun resmi dil isteğini üniter devlet yapısını görmezden gelerek dillendirmesi akılcı değildir. türkiye'de bu basamağın geçilmesi için öncesinde federal devletin masaya yatırılması lazım gelir ki bu da mevcut dinamiklerde kılıçlar çekilmeden diyalogla falan hallolacak iş değildir. kılıçların çekildiği senaryoda ise orada kapı gibi bir tsk durmaktadır.
  türkiye'nin kuruluş ilkeleriyle kavgalı bazı kesimlerin ortak hazımsızlıklarından birinin tsk olması boşuna değil.
  
  her şeyi geçtim türkçe bile eğitim için yer yer yetersiz kalırken kürtçe eğitim istemek nasıl bir akıl tutulmasıdır. sizin amacınız üzüm yemek mi bağcıyı dövmek mi?
  kürtçe şu an kuralları oturmuş, özgün dinamiklerini sağlamış, karmaşadan kurtulmuş ve ortaokul seviyesi üstü eğitim verilebilecek bir dil değildir.
  türkiye toprakları içinde bile kürtçede bir dil birliği yok. araya 100 km mesafe koyunca günlük konuşma dışında anlam karmaşası başlıyor.
  kürtçe eğitim vermeye kalktığınız çocuğa hiç mi acımıyorsunuz.
  bari çocukları alet etmeyin kirli ideolojinize.
  
  diyelim hadi devlet bu işe tamam dedi. o kadar öğretmen, kitap, okul vs masrafı kimden çıkacak. senin kendine istediğin pozitif ayrımcılığın masrafını ben mi çekeceğim?
  devlet tutup da kürtçe eğitim için kürt vatandaşlara özel olarak vergi koydu hadi. verecek misin? elektrik faturası ödemekten acizsiniz amk.
  anca oturduğunuz yerden boş laf.
  doğuda geçim derdindeki kürt vatandaşlarda böyle bir talep de pek yok zaten. anca batıda yaşayan rahatı yerinde ılık götlü kürtçülerden duyuyorsun bunları. heriflerin "bu ülkenin kurucu unsuru türkler değildir" diyecek kadar beyni sulanmış. bunları götürüp van'da bitlis'te 6 ay kendi yerel kültüründe yaşatsan bu nedir ak deyip gerisin geri beşiktaş'a, kadıköy'e kaçar. rahatını tekrar bulduğu yerde de ömö körtçö öğötöm diye kafa siker.
  gerçekliğe döndüremezsin bunları.
  
  şimdi hadi ırkçılıkla da suçlayın eksik kalmasın, voltran tamamlansın.