dans dans dans

• haruki murakami kitaplarının acayip bir tarzı var. bazen heyecanla okuyup hiçbir sona baglanmayışı, bazen yarattığı atmosferin verdiği kasvet yüzünden dönüp dönüp ben bunu neden okuyorum diye sorduruyor zaman zaman. öyle ki zemberek kuşunun güncesi kitabını okumak o kadar bogmuştu ki uzadıkça uzadı, 1 yılda bitirdim ve o kitap yüzünden kitap okumaya küstüm. okuma alışkanlığımı yitirdim. bir daha asla murakami okumam dedim. bir süre sonra toparlanıp tekrar kitap okumaya başlayınca enteresan bir şekilde canım yine murakami okumak çekti. çilek çeker gibi. bu kitabını alıp okudum ve pişman olmadım. keyifli vakit geçirdim. sürükleyiciydi, bogmadı ve güzel vakit geçirdim. roman okumak vakit kaybı mıdır değil midir diye mücadeleler veriyoruz artık bir yaştan sonra ama geçirdiğim vakitten keyif aldıysam bu da bir faydadır. kitapta geçen şarkılar için hazır yapılmış bir spotify playlisti varmış playlist . ben kitap bittikten sonra keşfettim ama kitaba başlayacak olan varsa taksın kulaklığını hem şarkıları dinlesin hem kitabını okusun. fayda fayda fayda nereye kadar..