güneşe karşı işemek

• “ayakta su dökme güneşe karşı,
  hele gün battıktan sonra sabaha kadar
  ne yola işe ne yol dışına.”
  der hesiodes ta fi tarihinde.
  
  ismet zeki eyuboğlu yukarıdaki dizeleri yorumlarken şunları söyler;
  “anadolu'da güneşe karşı tükürmek, işemek, birine sövmek, yola işemek, tükürmek, saygısızca bir davranışta bulunmak geleneklere göre suç sayılır. bunları yapan kimsenin çarpılacağına, başına bir yıkım geleceğine inanılır.” ismet bey bu yorumu yaparken hesiodes'un işler ve günler yapıtının içeriği ile anadolu kültürü arasındaki bağlantıyı ortaya koymaya çalışır. anadolu'daki bu inanç ise kanımca daha eskilere zerdüştlük vb doğa üzerine kurulu dinler veya pagan inançlara kadar uzanır.
  
  turgut uyar ın bu konuda çok güzel bir şiiri ((bkz: su yorumcularına)) vardır. şiir;
  
  “ben ne güzel işerim güneşe karşı
  
  arkamda medrese duvarı önümde çarşı
  
  bir sürekli kaşınmadır yaşadığım
  
  törelere ve alışkanlığa karşı
  
  geldim gittim geldim bir şey bulamadım
  
  üzüldüğüme ve yorulduğuma karşı
  
  ah aklıma her şey gelir, her şey gelir
  
  doğan güne karşı batan güne karşı
  
  sözde kirlettiğimiz bütün her şey duruyor
  
  bak ne diyorum sana, ele güne karşı
  
  biz duralım bir sürekliyiz duralım
  
  durukluğa, tüberkiloza ve uranyuma karşı
  
  durduk, ateş besledi, kuşları sürekledi
  
  arkamız medrese duvarı önümüz çarşı
  
  güneşe güneşe karşı”