northern exposure

• joel bölümlerden birinde yazdığı bir mektupta şöyle demiş:
  
  "life here is so elemental. so real. without the interference of civilization you can really experience things like, ... silence. silence and darkness in its purity. right now, right outside my window all i can see is a black void. endless darkness. it's totally exhilarating, ... and i feel very lucky to be here. very, very, very lucky."
  
  belki sessizlik ve karanlığı, dibine kadar hissedecek konumda değiliz şu an, ne yazık ki değiliz; ama kendini şanslı hissetmek olayı var ya... bu diziyi izlediğimde hep öyleydim ben, sanki evrenin sırrı sadece benimle paylaşılıyormuş gibi hissederdim.. mağrurdum, huzurluydum, güzeldim.. bu diziyi farketmiş o ufak azınlığın bir parçası olmaktan yana şanslıydım ben yaaa...
  
  yıllar geçiyor, büyüyorsunuz, hayat büyüyor, huzur daha zor bulunan bir şey oluyor artık... sevdiğiniz, sevdikleriniz var, küçük-büyük mutluluklarınız, huzur yanı başınızda ama tam anlamıyla ona dönecek vakit yok, para yok, cesaret yok belki, belki yeterince istemiyorsunuz, evet evet istemiyorsunuz... mazeretler sıra sıra geliyor anlayacağınız..
  
  bu dizi, o huzurun nasıl olabileceğine dair bir örnektir benim gözümde... arada bir kuzeyde bir yerlere kaçmak istememin sebebidir.. pılını pırtını, sevdiğini alıp öyle bir imkanın olacak ta resetleyeceksin kendini.. hiçbirini mi yapamıyorsun? otur ekran başına izle şu diziyi o zaman. o kadar faideli ..