3 mart 2023 herkesin umudunun tükenmesi

• 30 yaşındayım.
  
  1 darbe teşebbüsü, 1 muhtıra, 2 büyük ekonomik kriz, binlerce insanımızı kaybettiğimiz 2 büyük deprem, 1'ini ucundan yırttığım onlarca intihar saldırısı, şu an bu yazımı yazdığım ve daha nicelerinin engellendiği onlarca yasaklı platform, yüzlerce siyasi tutuklama, sokak ortasında vurulan gazeteciler, başından sonuna ince ince işlenen dikta rejimi gördüm.
  
  yine de umudumu kaybetmedim.
  
  buhran zamanlarında umutsuz olmak bir lükstür ve bizim gibi ağır bir yükün altında kalmış neslin umutsuz olma lüksü yok, şartlar ne olursa olsun.
  
  bu tarihi sorumluluğun farkında olmak, umutsuz olmamak; ve çetin altan'ın o meşhur sözü;
  
  enseyi karartmamak gerek.
  
  ben umutluyum, artık dünden daha umutluyum.
  
  14 mayıs'ta görüşmek üzere.
  
  edit: gelen son haberlerden sonra el arttırıyorum, bugün de düne oranla umudum daha büyük.
  
  karanlık günler bir anda geçmeyecek, işimiz çok. ama umudumuz var, umudu yaymak dileğiyle :)