righteous kill

• sadece bir kere izlenebilecek bir filmdir. cunku sonunda olan olay filmin butun tatavasini gozler onune suruyor. ondan sonra bir daha izlemenin anlami kalmaz.
  
  bazi filmer boyledir. yarattigi heyecan, ilgi alaka filan sonunda olan olayi bilmemenize baglidir. fikra gibi yani, dunyanin en iyi, en komik fikrasi bile iki kere dinlenince anlamsizdir.
  
  ote yandan, misal, saving private ryan veya gladiator boyle degildir. o kadar savas sahneleri, goruntu ve ses efekleri vardir ki, elli kere de izlesen izlersin.
  
  bunun disinda, gercekten oyunculuklar super. ozellikle al pacino super. adam uyusa geberdi zannedersin, o kadar yaslanmis, yuzu haritaya donmus, ama bir oynuyor ki dehset. robert de niro is her zamanki gibi, dalga gectigi veya kizdigi sahnelerde oyunculugunun zirvesinde adam.
  
  bu ikiliyi bir arada son gorusumuz buyuk ihtimal, guzel bir film velhasil-kelam.