ermenistan

• vatandaşı ile yalnızca bir kez iletişim kurma şansına nail olduğum ülke.
  
  rus bilmem ne havayollarına ait moskova aktarmalı petersburg- istanbul uçağındayım. yanımdaki iki koltukta tontiş bir amca ve karısı oturuyor. amca önce rusça, cevap vermeyince ingilizce “yolculuk nereye yeğen?” muhabbeti açtı. cevabımı çok da beklemeden başladı anlatmaya. moskova'da bilmem ne üniversitesinde bilmem ne profesörüymüş. kızı petersburg'da bilmem ne okuyormuş, ziyarete gitmişler falan.
  
  bi ara sanırım nefes almak için sen hayırdır? falan bişeyler sordu. dedim emmi biznıs trip işte. istanbul'a eve dönüyorum. türk müsün? diye atladı bu. evet yanıtını alınca da döndü sırtını karısına, bir şeyler geveledi, daha da tek kelime konuşmadı benimle. ulan dedim ilk kez pasaportum bir işe yaradı..
  
  kişisel olarak ermenilerle bir derdim yok. ama koca ulusun bu kadar nefreti yalnızca sistematik olarak devlet tarafından yapılan kara propaganda ile olur. bundan da yarar görmüş tarihte bir örnek yok. kinleri kendilerini boğuyor. tamam bize bayılmasınlar da, nötr kalsalar herifler çağ atlayacak, haberleri yok.