alfred binet

• yaygın eğitimden fayda alamayacak, özel eğitime ihtiyaç duyacak ölçüde öğrenme güçlüğü çeken öğrencileri belirlemek amacıyla (batı tarihinin) ilk zeka testini geliştirmiştir. (çin muhtemelen birkaç yüzyıl önce kullanmıştır zeka testlerini de haberimiz yoktur.) esas amaç üstün zekalıları veya ortalamaya yakın insanların zeka puanlarını ayırt etmek değil, dağılımın alt ucunu işaretlemektir. kullandığı maddeler (sorular) çeşitli yaş grupları üzerinde denenmiştir. maddeler kolaydan zora sıralıdır, dolayısıyla öğrenci testte ne kadar ilerlerse o kadar doğru cevabı vardır. bir öğrencinin doğru cevap sayısına denk gelen ortalamaya sahip yaş grubuna öğrencinin zeka yaşı der, öğrencinin zeka yaşını kendi yaşına bölerek intelligence quotient (iq, zeka bölümü) puanlarına ulaşır ve bunları rapor eder. bir de 100 ile çarpıp kesirden kurtarır. örneğin öğrencinin doğru cevap sayısı 12 yaşındakilerin ortalama doğru cevap sayısına eşitse ve öğrencimiz 10 yaşındaysa zeka bölümü 100*12/10=120 ediyor. kendi yaş grubunun ortalamasına eşit doğru cevabı olan öğrencilerin zeka bölümleri 100 çıkıyor. testin esas amacı en geridekileri belirlemek olduğu için orta ve üst gruba dair bir sözü yok ama alt grubu etiketlemek için idiyot, embesil ve retarded (geri zekalı) gibi terimleri kullanıyor. o dönemde herhangi bir olumsuz anlam yüklenmeyen bu kelimeler zaman içinde kültürlerde hakaret amaçlı kullanıla kullanıla artık politik olarak doğru olmayan kelimeler arasına girmeye başlıyor. günümüzde zeka bölümü de kullanılmıyor (artık sapma iq puanlarımız var), bu üç yasak kelime de... ayrıca zeka testleri skalanın her yanında ölçüm sergilemek amacıyla yapılmaya başlıyor ve ortalamayı birazcık geçen her çocuğun "aşırı zeki amcası" düzeyinde etiketlenmesinde kullanılıyor.