the boy in the striped pyjamas

• sinema endüstrisinin "işlemek" noktasından "sömürmek" noktasına vardığı bir konu olan 2. dünya savaşını, silahların ve bombaların fondaki müzikle uygun adım giden patlama seslerini ve kanla çamurun birbirine karıştığı kamuflajları arka plana koymadan anlatabilmiş bir film.
  
  öncelikle john boyne’u takdir etmek gerek yazımı için, fakat elbette uyarlayan ve yöneten mark herman’ın filme verdiği renk de bir o kadar önemli. "lost innocence" - "found humanity" anabaşlıkları ile yola çıkıp da duygulara hitap etmeyecek bir eser yok gibi düşünülse de, konu sadeleştikçe ve tarih eskitildikçe anlatım diline ne çok iş düştüğü gözden kaçırılmamalı. wehrmacht ve ss karışımı bir birlik resmedilmesi de kanımca anlatımı daha kuvvetli kılmak içindi, hoş, değilse bile, tıpkı alman karakterlerin ingilizce konuşturulması gibi, bir ayrıntı olmaktan öteye geçmez. zira "acı" gerçeklerden yola çıkılarak çekilmiş bir filmde estetize edilme payına ne kadar risk unsuru katacağı yönetmene kalmıştır, benim gözüme batmadı mesela.
  
  nihayetinde güzel bir film, asa butterfield^* ve jack scanlon^* kozlarıyla akıllarda biraz daha uzun süre yer edecektir.
  
  --- spoiler ---
  
  bruno’nun ufak bir yanlış anlaması gibi gözüken ve "the jew"e ithafen sorulmuş izlenimi veren sorunun hitler’e göz kırpıp kaçması da şık olmuş:
  
  bruno: i don't understand. one man caused all this trouble?
  
  --- spoiler ---