p ise q

• şimdi burada en zor anlaşılan kısım, p önermesi yanlışken p ise q önermesinin doğru olması sanıyorum. mesela "yağmurlu havalarda şemsiye kullanırım." cümlesini alalım. bunu mantık diliyle yazarsak "hava yağmurlu ise şemsiye kullanırım" diyebiliriz. (yani örtmen diyor ki, bir cümlenin p ise q tarzı bir önerme olması için ille de öyle yazılması gerekmez diyor.)
  
  şimdi, havaya bakıyoruz, yağmurlu. bana bakıyoruz, şemsiye kullanıyorum. o zaman bu önerme doğru. yağmur yağıyor da ben şemsiye kullanmıyorsam yukarıdaki önermede yalan söylemişim, yalan da mekruh olduğuna göre bu önerme yanlış. (burada hocaanım aniden eğitimin dini öğelerle bezenmesine tepkileniyor, laikleşiyor.)
  
  şimdi gelelim en karışık duruma. eğer yağmur yağmıyorsa, matematiksel mantığa göre "hava yağmurlu ise şemsiye kullanırım" önermesi doğru oluyor. çünkü baştan yalancı olmadığımızı varsayıyoruz ve önermeler mantığında yalanı kanıtlanana kadar herkes doğrucu, herkes tatar ramazan.
  
  öyle demeyin, çok önemli bunlar. dik üçgenlerde geçerli bir teorem kanıtlayıp bir formül çıkarıyoruz diyelim. öğrenci tutup dik olmayan bir üçgen çiziyor "ama hocam" diyor, "bakın burda olmuyor, demek ki teorem yanlış." halbuki burda bir üçgen dik ise diye başlayan bir önerme var ve üçgen dik değilse önerme zaten doğru.
  
  bunu iyi öğrenemeyen insan büyüyor, "bir ülke avrupa birliği üyesiyse şunu şunu yapacak" dediğinizde "ama amerikada da şöyle şöyle oluyor, demek ki dediğin yanlış!" diyebiliyor...
  
  onun için önermeler mantığı şart. sevgi yağmurunda şemsiyesiz kalın diyerek bu lise 1 konusuna yaraşır bir sözle bitirmek isterim entrymi.