özlenmediğini bilerek özlemek

• zaman geçtikçe anladım ki umursanmaması gerekenlerdenmiş.
  
  elinde somut bir özlem varsa; durduk yerde kokusu geliyorsa burnuna, heyecanlı heyecanlı bir şeyler anlatırken büyüyen gözleri aklından çıkmıyorsa, o süper kahkahası durmadan çınlıyorsa kulaklarında, elinin sıcaklığı hiç gitmiyorsa elinden, yanına uzanıp onu izleme isteğinin sonu gelmeyecekmiş gibi hissediyorsan basbayağı özlüyorsun demektir.
  
  sen böyle bir hal içindeyken, o "biraz daha özleyip öyle görüşelim" tadında laflar ediyorsa, özlenmediğini bilerek özlemek damarlarında akmaya başlar.
  telaş etme.
  düşeceksem en yüksekten olsun, acıyacaksa en kanlısından diyen sen değil miydin? varsın o özlemesin, aynı şeyleri hissetmesin; sen anı yaşa. doya doya özle. en keskin sancı gibi hisset özlemini. nasılsa özlenmediğini bilmek, özlemenin şiddetine etki etmiyor. hala yapabiliyorken özleyebilmenin tadını çıkar. just feel it.
  
  unutmadan;
  sen sen ol, sakın "özledim" dedikten sonra karşılık bekleme. sonuçta özlenmediğini bilerek özüyorsun, unutma. lüzumsuz triplerle zorla "ben de" dedirtme. emin ol dürüstçe cevap vermemesi içi boş bir "ben de"den evladır.