alman dışavurumculuğu

• dışavurumculuk 1906'dan 1920'lerin ilk yıllarına kadar ortaya çıkıp gelişmiştir. 1930'lara kadar sürmüşse de en önemli çalışmaları 1.dünya savaşı öncesinde ortaya çıkmıştır. akımın sınırları biraz geniş tutulduğu takdirde karl krauss'un "insanlığın son günleri" ile brecht'in ilk çalışmaları da bu akıma ait sayılabilir.
  
  naziler döneminde lukacs , dışavurumculuğun ortaya çıkış ve işleyiş nedenlerini araştıran uzun ve eleştirel bir yazı yayınlamıştır. ona göre dışavurumculuk, emperyalizmin yarattığı her türden zihinsel bulanıklılığın sanatsal ve edebi bir yansıması olarak ortaya çıkmıştır.
  
  savaşa karşı çıkmalarına rağmen geneldeki tutumları bağımsız sosyalistlerin tutarsız siyasal ideolojilerinin bir benzeriydi. kapitalizmden kaynaklanan sorunların kökenine inemiyor, burjuvaziyi olumsuzlarken, diğer sınıflar arasındaki farkı kavrayamıyorlardı. öyle ki burjuvazi dışındaki kesime seçkinler olarak bakıp almanya'yı bunların yönetebileceğini düşünüyorlardı. bu tavırlarıyla alman faşizminin önünü açan düşünsel süreçlerden biri olduklarını söylemektedir lukacs.