yalnızlığın anlaşıldığı anlar

• okul denen şeyden bin yıl kadar önce kurtulunmuş olmasına rağmen, hala ders çalışıyor olmak.. yalnızlık neresinde diye sorulursa; okulda koymuyordu bu kadar ders çalışmak, herkes sorumluydu aynı şeylerden, aynı ızdırabı paylaşıyorduk deyip katlanıyordum.. şimdi bir tek ben çalışıyormuşum gibi geliyor.. sanki benim için hep dağlar kıyıya paralel, osmanlı hala birileriyle savaş yapıyor.. üçgenler falan hep böyle kafamın ertafında uçuşuyor gözlerimi kapatınca.. bi tek ben bilmek zorundaymışım gibi geliyor hepsini..