42 entry daha
  • sıcak bir pazar günü klimadan faydalanmak için tıkıldığımız arkadaş evinde komiktir diye izlemeye başladığım ancak film ilerledikçe duygusallığıyla beni saran, babamı ne kadar özlediğimi anımsatan film olmuştur.

    --- spoiler ---

    çocukluğumuzdan beri her türlü konuda direkt babamızla konuşmak yerine annemizi aracı etsek de, annelerimiz kadar günlük hayatımızın içinde olmasalar da; babaların, çocuklarındaki her değişikliği nasıl anlayabildiklerini gözümüze sokmadan anlatabildiği için sevdim bu filmi. özellikle de; de niro'nun hayalinde evlatlarını çocukluk halleriyle gün ortasında yemeğe masa başında toparlayıp, her birinin yetişkinlik hayatlarındaki kendinden gizledikleri gerçekleri anladığını ve nasıl anladığını gördüğümüz sahne inanılmaz bir yüzleşmeydi benim için de. sanırım 'anlamaz beni nasılsa' demek bir insana yapılabilecek en büyük haksızlık.

    --- spoiler ---
49 entry daha
hesabın var mı? giriş yap