i confess

• hitchcock'un favori teması yanlışlıkla suçlanan masum adam'a sahip, ancak pek bahsedilmeyen 1953 tarihli filmi. hızlı bir başlangıçla, ilk sahnede ceset ikincide itiraf gelir. filmin göz ardı edilmesinde en önemli sebep klasik hitchcock geriliminin bu filmde tersten işlemesi. suçlanan masum adam bir katolik rahip, ve daha ikinci sahnede gerçek katil ona günah çıkararak ne yaptığını anlatmış durumda, bu nedenle rahibin onun günahını açıklama şansı yok. açıklamak bir yana, onu işaret edecek herhangi bir ipucu vermesi bile inançlarına aykırı. oysa normalde yanlışlıkla suçlanan masum adam gerçek suçluları ortaya çıkarmak için olmadık hengamelere dalar, buradaysa rahipten bir aksiyon gelmesi imkansız. o zaman gerilim nasıl ilerleyecek? masum adamla empati kurup nasıl heyecanlanacağız? gerçeğin ortaya çıkması ya da çıkmaması tamamen diğerlerinin elinde, ana karakterin kendi kaderi üzerinde zerre hükmü yok. velhasıl-ı kelam, bu film empati kurmaya meraklı seyircide korkunç bir çaresizlik hissi bırakıyor.
  
  bir de şu var, geçmişi araştırıldığında en masum adamın bile hataları bulunabilir ve bunlar tesadüfle veya normalde anlamı olmayacak çeşitli olgularla bir araya geldiğinde herkesi bir anda sanık kürsüsüne yollayabilir.
  
  hamiş: hitchcock hiç kasmayıp kendini ilk planda sokakta yürürken gösteriyor. quebec film çekimi için harika bir mekan olmuş, bu nedenle film enfes kent fotoğraflarıyla dolu. hüzün efsanesi montgomery clift dolu dolu bir oyunculuk sergiliyor, fazla konuşamayacağı için gözleriyle anlatıyor herşeyi. ve rahiple gerçek katilin karşılaştığı her sahne, ahlaki çatışma gösterisi olmuş.