mr. nobody

• üniversite yıllarımdan buyana en sevdiğim klasik olan, konservatuvar'ın önünden geçerken pencerelerinden defalarca dinlediğim ve bu yüzden bazen derslerime geç kaldığım, son günlerde tekrar takıntıyla dinlediğim faure'nin pavane'sini loop'a almışken... bir anda akıla geliveren cümle; bu parça nasıl olur da mükemmel bir filmin soundtrack'i olmaz? belki de olmuştur? hemen google'a abanılır pavane soundtrack yazılınca mr. nobody çıkar ortaya. neymiş ne değilmiş derken zaten ilgimi en baştan çeken paralel evrenler, seçimler, sicim teorisi'ne rastlanır ve heyecanla aynı gün izlenir; göz bile kırpmadan! hissedileni yoruma dökmek zor. insanın yüreğine dokunan bir film. en azından benimkine.
  
  sonuç; 'üniversite yıllarımdan belliymiş bu filmi izleyeceğim' diyerekten filmle bütünleşilir...