dance of december souls

• hala düşünüyorum bazen bu albümü.
  
  en basit ve sığ tabirle yaş ortalaması 17-18 yaşında olan isveçli veletler yapıyor bu albümü. anlamak, inanmak mümkün değil. 1992-1993 doom/death veyahut o döneme kadar yapılmış benzer tarzda albümlerde yaş/performans oranı ilk albümlerine yansımış böyle bir grup yok. muhtemelen olamaz da.
  
  jhva elohim meth ep'sinde yaşları zaten daha da genç olan bu tayfa kimilerine göre gelmiş geçmiş en iyi doom/death albümünü yapıyorlar. ki bu bence abartı ya da geçici bir başarı değil. zamanın ötesi tam anlamıyla böyle bir şey.
  
  dinleyenlerin çoğunun bildiği üzere katatonia'nın (artık) üç dönemi var. brave murder day/sounds of decay'in sonuna kadar olan bir death/doom dönemi, viva emptiness çıkana kadar olan bir depressive rock tabiriyle ifade edilen dönem ve viva sonrası progressive opeth vari ve bana göre de katatonia'nın kötü dönemi. ama konumuz bu değil.
  
  dance of december souls'un katatonia fanleri tarafından en sevilen ve en az sevilen albüm olarak paylaşılmıştır her zaman. eski kafa insanlar benim gibi bu albümü bilhassa gateways of bereavement, velvet thorns ve elohim meth üçlüsünü ön plana çıkararak yorumlamışlardır gayet tabi. bu üç şarkının benim kişisel zevkime etkisi, kalan şarkıların kalitesini zerre etkilemez. katatonia'nın sonraki albümlerinde sadece vokal yapacak jonas'ın bile bu albümde o öküz davulları çalması inanılmazdır, şarkı sözlerinin seviyesi dahi ilginçtir ki diğer albümlerinin de çok ötesindedir. kısacası hala ben ve çoğu insanın gözünde vazgeçilmezdir bu albüm, çok ağırdır, hazmetmesi, kabullenmesi gerçekten çok zordur bu albümü sırf besteleyenlerin yaşına bile bakılararak..