harry potter and the deathly hallows part 1

• askere gitmeden önce sinemada izlemeyi planladığım son film olmasından dolayı benim için daha da önemli olan ve bu kadar çok sevdiğim için çok sevindiğim filmdir. ve bir harry potter filmi klasiği olarak önlenemez bir "tüm kitapları yeniden okuma" hissiyatına kavuşmamı sağlamıştır. sanırım askere giderken bavulumun dibini 7 potter kitabıyla dolduracağım. siyasi içerik olmadıkça izin veriyorlarmış... potter'daki alt metinlere çok takılmazlarsa (komutanım, bu harry... harry potter) keyfime diyecek yok.
  
  --- spoiler ---
  ralph fiennes voldemort olarak goblet of fire'da göründüğünden beri içim titriyor her sahnede yer alışında. bu kadar iyi bir makyaj, bu kadar iyi bir yorum olamaz. bu filmde ilk kez uzun uzun bir sahnede rahatça onu izleyebilmek süperdi. gerçekten kanım dondu ve o yemek masasındaki misafirlerin hissettiklerini birebir yaşadım.
  
  ve evet, animasyon, dobby'nin ölümü, hermione'nin ailesinin hafızasından kendisini silmesi gibi sahneleri çok çok beğendim. ama ben harry- hermione dansını da çok sevdim. gördüm ki birçok yazar "ne gerek vardı" tepkisi vermiş. bence çok gerek vardı. şöyle ki: filmde o kadar korkunç şeyler oluyor, o kadar karanlık bir atmosfer var ki belki de en çaresiz anda iki çocuk gibi öyle saçmasapan dans etmeleri benim için çok değerliydi. balinanın hava almaya su yüzüne çıkması gibi. insanların özünü hatırlaması gibi. onlar sadece çocuk. daha kaç yaşındalar? bunu hatırlamak ve karakterlerin yaşadıklarının ne kadar ağır olduğunun altını çizmek için bence güzel düşünülmüş bir sahneydi. david yates iyi iş çıkarıyor bence, finali izlediğimizde kendisine övgüler düzeceğimizden emin gibiyim.
  --- spoiler ---