uyku ve gerçeklik arası görülen boyut paradoksu

• 3-4 yıl önce yoğun olarak ama birkaç yıldır çok seyrek bir durum bu benim için.insan bazen adını tam olarak veremediği , yaşadığı şeyi tam olarak tarif edemediği zaman bir başkası ile konuşmaya bile gerek duymuyor.zaten yaşadığı kelimenin tam anlamı ile "tarifi mümkün değil" ne anlatacaksın ki.yada tarif etmeye kalksan ;
  
  -aslında uyumuyorum ama gördüğüm gerçek değil onu biliyorum.böyle daralıyor etrafın adeta enerji sıkışması gibi.ama bak uyanıksın.algın hala açık diğer sesleri duyabiliyorsun.bazen organlarının elinin ne bileyim ağzında dilinin falan boyut değiştirdiğini sanıyorsun ama değişmediğini biliyorsun .hatta bir keresinde abartıp bedenini görüyorsun karşında.halüsilasyon değil .ama dediğim gibi kesinlikle uyanıkken ...
  
  mi diyeceksin.demiyorsun tabii.bazen yorgunluğa , uykusuzluğa , depresif ruh haline verip geçiyorsun.sonra ekşide okuyorsun tarif edemediğin adlandıramadığın durumunu. bir şey değişmiyor yine bir ad bir sıfat veremiyorsun ama içten içe gülüyorsun " çok şükür yalnız değilmişim."