doğu sanatı vs batı sanatı

• tiyatro alanındaysa batı türlerin komedi ve trajedi olarak ayrıldığı bir gelişim izler. eskatalogya (tükeniş, felaketle yok olma) mitlerinden beslenen, bir gücün diğeri üzerinde mutlak hakimiyet kurduğu, çatışmaların doruğa evrildiği bir arkaplanın izleri görülür. doğuda ise karşıt duygular bir aradadır, kavramlar içlerinde zıtlarından da parça bulundurduğundan türler arasında sekter ayrımlar oluşmamıştır. söz gelimi bir hint oyununda trajik bir sahneyi eğlenceli bir dans izleyebilir. yine batıda öykülemenin seyirci için önemli oluşu tiyatro yazınını geliştirmişken doğuda izleyici tarafından halihazırda bilinen, dolayısıyla sonuna dair bir merak uyandırmayan eserler sahnelenir. seyirci konuyu merak ettiği için değil, performansı, sanatçıların ustalığını takdir etmek için bu oyunları izler. hint tiyatrosunda renkli kostümler, spesifik jestler, makyaj ve masklar seyircisi için çağlar boyunca oluşmuş bir göstergeler dili gibidir. bize basit gibi görünen bir desen doğu seyircisi için karakter ya da hikaye için açık bir işaret anlamına gelebilir. çin'de tiyatro daha sade ve ses kullanımını öne çıkaran bir gelişme gösterir. pekin operası'nın kökenlerinin geleneksel çin tiyatrosunun vokal tekniklerine dayandığı söylenebilir. japon tiyatrosu ise hüznün öne çıktığı bir seyir izler. (bkz: noh) doğu tiyatrosunda oyuncular uzun yıllar süren katı bir eğitim sonucu alanlarında uzmanlaşırlar. ritüel köken doğu ve batı tiyatrosu için de ortaktır, ancak batının aksine doğuda ayin niteliği taşıyan dans ve şarkılar tiyatro alanında günümüze kadar gelmiştir.
  
  daha fazla bilgi için bkz: oscar brockett - tiyatro tarihi , prof. dr. sevda şener - dünden bugüne tiyatro düşüncesi
  
  edit: burada doğu-batı iran'ın doğusu ve batısı olarak ayrılmıştır elbette.